Dedykowane normy konstytucyjne i dobre praktyki w realizacji polityki publicznej wobec sektora wiedzy

Sphere of values and related to them determinants of policy making constitute current issues in the social sciences. The author presents good practices in terms of partnerships among actors in the process of creation, implementation and evaluation of public policy, emphasizing their axiological foundations. This is primarily applicable in the knowledge sector which is an area particularly sensitive on the institutional ground because of great aspirations of the creators engaged. The article explains the concept of the knowledge sector using a group of related terms such as knowledge society, information society, knowledge-based economy, knowledge management and formulates a number of recommendations for development of this sector. The author presents the institutional structure of the knowledge sector in functional terms with emphasis on the demand of their greater integration in the pro-development activities. Subsequently, there is a presentation of constitutional norms, based on which the social dialogue and partnership are suggested as fundamental principles in the knowledge sector. The author examines the mission of the state emphasizing the importance of its role as a guarantor of these values and rules. Finally, the article presents the instruments of public policy towards the knowledge sector focusing on the importance of the principles and best practices in cooperation between public policy makers and their social partners – the creators of knowledge.Sfera wartości i związane z nimi uwarunkowania polityki to zagadnienia aktualne w naukach społecznych. Autor prezentuje dobre praktyki w zakresie partnerstwa pomiędzy aktorami w procesie kreowania, realizacji i ewaluacji polityki publicznej, podkreślając ich fundamenty aksjologiczne. Ma to zwłaszcza zastosowanie wobec sektora wiedzy jako obszaru szczególnie wrażliwego na gruncie instytucjonalnym ze względu na duże aspiracje zaangażowanych twórców. Artykuł przedstawia pojęcie sektora wiedzy na tle określeń powiązanych, takich jak: społeczeństwo wiedzy, społeczeństwo informacyjne, gospodarka oparta na wiedzy, zarządzanie wiedzą, a także formułuje pewne zalecenia dotyczące rozwoju tego sektora. Autor prezentuje strukturę podmiotową sektora wiedzy w ujęciu funkcjonalnym, z podkreśleniem postulatu większej integracji instytucjonalnej w działaniach prorozwojowych. W artykule prezentowane są normy konstytucyjne, a na ich tle postulowane zasady dialogu społecznego i partnerstwa jako zasady fundamentalne w sektorze wiedzy. Autor analizuje misję państwa, podkreślając znaczenie jego roli jako gwaranta tych reguł. Artykuł przedstawia instrumentarium polityki publicznej wobec sektora wiedzy, z podkreśleniem znaczenia zasad i dobrych praktyk we współdziałaniu realizatorów polityki publicznej z kreatorami wiedzy jako ich partnerami środowiskowymi