Starość oczami świadków przejścia modernizacyjnego. Recenzja książki Joanny Zalewskiej, Człowiek stary wobec zmiany kulturowej : perspektywa teorii praktyk społecznych, Scholar, Warszawa 2015

W recenzowanej książce Joanny Zalewskiej Człowiek stary wobec zmiany kulturowej. Perspektywa teorii praktyk społecznych poruszany jest problem starości i związane z nią zagadnienie przebiegu życia ludzi starych oraz przemiany kulturowej. Mamy tu do czynienia z opisem procesu starzenia się w ujęciu społeczeństwa, zbiorowości jednostek. Autorka zajmuje się badaniem zachodzącej zmiany kulturowej, zgłębiając ten temat od strony pamięci społecznej i przebiegu życia ludzi starych, a także przemian życia codziennego związanych z rewolucją konsumpcyjną. Jak sama pisze we wstępie, celem jej książki, a jednocześnie podstawowym problemem podjętym w recenzowanym dziele było przyjrzenie się procesowi kształtowania się nowego mechanizmu generowania praktyk społecznych oraz ujęcie zachodzących przemian kulturowych z nowej perspektywy. Recenzowana książka jest efektem zastosowania antropologicznej metody indukcyjnej, w której teren i zdobyte w nim informacje stanowią istotny wkład w budowanie teorii. (fragment tekstu