Tekrarlı Direk Kesme Deneyi ile Ankara Kilinin Rezidüel Kayma Dayanımı

Drained r esidual shear strength of stiff (overconsolidated) clays develop after some cumulative shear displacements, due to parallel alignment of plate - shaped clay particles under normal and shear stresses , in the direction of shear. Residual sh ear strength is the lowest constant shear resistance of a stiff clay and it can be obtained by ring shear or reversal direct shear box tests. The goal of this study is to determine the drained residual shear strength of stiff Ankara clay and to evaluate th e empirical relations existing in the literature between the residual shear strength and index properties. Within the scope of this study, two different sample preparation procedures for the reversal direct shear tests will be explained, shear displacement and shear stress data obtained from experiments together with the nonlinear residual shear strength envelope of stiff Ankara clay will be presented, and the validity of empirical r elations will be discussed. The results of this study could be useful in ge otechnical engineering practice since it presents data on the residual shear strength of Ankara clay , which was not available in the literature before , and since it demonstrates the nonlinearity of the residual shear strength envelope of stiff clays.Rezidüel kayma dayanımı, katı (aşırı konsolide) killer de, drenajlı durumda, kümülatif kesme deformasyonunun oluşmasıyla (özellikle ince plaka şeklindeki kil danelerinin normal ve kesme gerilmeleri altında, kesme yönüne paralel ve plakaların birbiri üstüne gelerek kesmeye en zayıf direnci gösterecek şekilde hizalanmasıyla) ulaşılan en düşük sabit dayanım durum u dur. Rezidüel kayma dayanımı halka kesme veya tekrarlı direk kesme kutusu deneyl eri ile elde edilir . Bu çalışmanın amacı Ankara kilinin rezidü el kayma dayanımını belirlemek ve literatürde ki katı killerin rezidüel kayma dayanımı ve indeks özellikleri arasındaki empirik ilişkileri değerlendirmektir. Bu bildiri kapsamında tekrarlı direk kesme deneylerinde iki farklı numune hazırlama metodu anlatılacak, den eylerden elde edilen kayma deformasyonu ve kayma dayanımı ölçümleri ile Ankara kilinin doğrusal olmayan r ezidüel yenilme zarfı verilecek ve literatürdeki empirik ilişkilerin geçerliliği irdelenecektir. Bu çalışma nın sonuçları , daha önce literatürde başka v eriye rastlanmamış olan Ankara kilinin rezidüel kayma dayanımı ile ilgili veriler sunacağından ve rezidüel kayma dayanım zarfının doğrusal olmadığını gösterdiğinden ülkemizde geoteknik mühendisliği açısından faydalı olacağı düşünülmektedir