Ebeveyn-çocuk özellikleri ve çocuğun kazanımları arasındaki ilişki: duygu sosyalleştirme davranışlarının aracı rolü

The purpose of the current study was to investigate the mediator role of emotion-related socialization behaviors (supportive and non-supportive reactions) in the relationships between child temperamental characteristics (anger/frustration and perceptual sensitivity), maternal personality traits (Agreeableness and Openness-to- experience), maternal autonomous-related self-construal and the child outcomes of emotion regulation and theory of mind. In addition, the study aimed to examine the cross-lagged relationship between emotion regulation and theory of mind. In total, 200 children (90 girls [45%], and 110 boys [55%]) with the age range from 47 to 66 months (Mmonths = 57.15, SDmonths = 8.56) and their mothers participated in the study. Children were assessed in two-time points with one-year interval. Children’s temperament was assessed with Child Behavior Questionnaire, maternal personality was assessed with Basic Personality Traits Inventory, maternal self-construal was assessed with Autonomous-Related Self in Family Scale, emotion-related socialization behaviors were assessed with Coping with Children’s Negative Emotions Scale, perceived emotion-related socialization behaviors were assessed with a puppet interview. Children’s theory of mind skills was measured with Theory of Mind Scale. Emotion regulation was assessed by both the Emotion Regulation Strategies Questionnaire for preschoolers and Disappointing Gift Paradigm. Path and cross-lagged panel analyses were conducted. Results revealed that mothers’ non-supportive reactions mediated the relationship between child temperament and ineffective emotion regulation strategies, mothers’ supportive reactions mediated the relationship between maternal personality and effective emotion regulation strategies. Effective emotion regulation strategies and theory of mind showed significant improvement from T1 to T2 assessment, but cross-lag relationships were not significant.Bu araştırmanın amacı, çocuğun mizaç özellikleri (öfke/engellenme ve algısal hassasiyet), annenin kişilik özellikleri (uyumluluk ve yeniliklere açıklık), annenin özerk-ilişkisel benlik kurgusu ile sonuç değişkenlerinden duygu düzenleme ve zihin kuramı arasındaki ilişkilerde duygu sosyalleştirme davranışlarının (destekleyici ve destekleyici olmayan tepkiler) aracı rolünü incelemektir. Ayrıca araştırma, duygu düzenleme ve zihin teorisi arasındaki çapraz bağlanmış etkilerin incelenmesini amaçlamıştır. Toplamda, yaşları 47 ile 66 ay (Ort = 57.15, SS = 8.56) arasında değişen 200 çocuk (90 kız [% 45] ve 110 oğlan [% 55]) ve anneleri çalışmaya katıldı. Çocuklar bir yıl arayla iki zamanda değerlendirilmiştir. Çocukların mizacı Çocuk Davranış Anketi ile, annenin kişiliği Temel Kişilik Özellikleri Envanteri ile, annenin benlik kurgusu Aile İçinde Özerk-İlişkisel Benlik Ölçeği ile, duygu sosyalleştirme davranışları Çocukların Olumsuz Duygularıyla Baş Etme Ölçeği ile, algılanan duygu sosyalleştirme davranışları kukla görüşmesi ile değerlendirilmiştir. Çocukların zihin kuramı becerileri, Zihin Kuramı Ölçeği ile ölçülmüştür. Çocukların duygu düzenleme becerileri, Duygu Düzenleme Stratejileri Ölçeği ve Hayal Kırıklığı Yaratan Hediye Görevi ile değerlendirildi. Yol ve çapraz bağlanmış panel analizleri yapıldı. Sonuçlar, destekleyici olmayan tepkilerin çocuk mizacı ile etkili olmayan duygu düzenleme vii stratejileri arasındaki ilişkiye aracılık ettiğini, destekleyici tepkilerin annenin kişiliği ile etkili duygu düzenleme stratejileri arasındaki ilişkiye aracılık ettiğini ortaya koymuştur. Etkili duygu düzenleme stratejileri ve zihin kuramının, 1. zamandan 2. zamana kadar anlamlı gelişme göstermiş, ancak duygu düzenleme ile zihin kuramı becerileri arasındaki karşılıklı çapraz ilişkiler anlamlı bulunmamıştır.Thesis (Ph.D.) -- Graduate School of Natural and Applied Sciences. Psychology