Bati Cephesinde Yeni Bir Şey Yok: Fonksiyonalist Avrupa Birliği ve Post-Fonksiyonalist Avrupa Bütünleşmesi

Eşzamanlı bir süreç ve proje niteliğindeki Avrupa bütünleşmesi ve bütünleşmenin dört temel boyutu (siyasal bütünleşmesi, kurumsal bütünleşme, tutumsal bütünleşme ve güvenlik bütünleşmesi) arasındaki etkileşim “fonksiyonalist” olarak tanımlanabilecek bir Avrupa Birliği (AB) ortaya çıkarmıştır. Bütünleşmenin siyasa kapsamı ve kurumsal derinliği zamanla çok-düzlemli, elitist, işlevselliğe odaklı ve kitlelerin izin veren konsensüsüne dayanan bir yönetişim modeli ve siyasi topluluk yaratmıştır. Ancak Soğuk Savaş sonrası Avrupa’da kesişen iç ve dış dinamik ve baskılar, bütünleşmenin siyasa ve kurumsal boyutları yanında tutumsal bütünleşmeyi de ön plana çıkarmıştır. Bunun sonucu AB, fonksiyonalist özelliğini uyarlayarak sürdürürken, bütünleşmenin üye devletler ve ulusal siyaset üzerinde artan etkisi, Avrupa bütünleşmesini ulusal düzlemde giderek siyasileştirmiş ve daha tartışmalı kılmıştır. Bu makalenin amacı, fonksiyonalist AB ile siyasileşen ve Avrupa bütünleşmesinin çelişkili gibi görünen birlikteliğini 1950 ortalarından günümüze dek uzanan tarihsel gelişim süreci içinde analiz etmekti