Twitter as a Phantasmagoric Space and Simulatic Flâneurs

Bu çalışmanın hedefi etkileşimli ve katılımcı bir medya türü olan yeni medyanın politik/ ideolojik söylem üretiminde en etkili mecralarından biri olan Twitter’ın yapısını ve kullanıcılarının varoluşsal konumu mekân ve kimlik olguları üzerinden çözümlemektir. Modern yaşamın ontolojik anlamda doğal, teknik anlamda yapay bir uzantısı olan, bir bireyselleşme/ toplumsallaşma pratiği olarak sosyal medyanın modern birey üzerindeki varoluşsal boyuttaki etkisi; bireysel ve toplumsal yaşantıdaki duyuş, düşünüş, algılayış ve davranış kalıplarını dönüştürmesi; son olarak tarihteki örneklerinden çok farklı bir insan ve uygarlık türünün oluşumundaki inkâr edilemez rolünün arka planındaki paradigmatik değişim irdelenmektedir. Bu hedeflere ulaşmak amacıyla öncelikle (I) sosyal medyanın modern çağ ve paradigma içindeki yeri ortaya koyulduktan sonra (II) mekân ve kimlik açısından benzeşim kurulan kavramların (fantazmagori, simülasyon ve flâneur) literal ve kuramsal kullanım biçimleri, tanımları, anlam alanları ve Twitter pratiği ile benzerlikleri ilişkilendirilmektedir. Daha sonra (III) Twitter’ın teknik yapısı mevzu bağlamında ele alınmakta, son kısımda ise (IV) dijital bir mekânda inşa edilen dijital kimliklerin oluşturduğu dilin (söylemin) bazı politik/ideolojik/parodik yönleri tespit edilmekte ve fenomen/ flâneur tipi semiyotik açıdan değerlendirilmektedir.This article aims to structurally analyze Twitter as an interactive, participatory media type that is one of the most effective channels of new media in political/ideological discourse- production, as well as the existential position and situation of its users, through the phenomena of space and identity. Given social media as a practice of individualization/ socialization is an ontologically natural, technically artificial extension of modern life, the article explores its existential effects upon the modern individual; its transformation of the emotional, reflexive, perceptive and behavioral patterns in individual and social life; finally the paradigmatic change behind its undeniable role in the formation of a particular type of human being and civilization that are very different from their precedents in history. To do this, primarily (I) the place of social media within the modern age and paradigm will be elaborated, then (II) literal and theoretical uses, definitions, areas of meaning and similarities with the practice of Twitter of concepts (phantasmagory, flâneur and simulation) that are likened to each other in terms of space and identity are examined. The following section (III) contextually introduces the technical structure of Twitter and the final section (IV) detects certain political/ideological/parodical aspects of the language (discourse) constituted by digital identities in a digital space and reassesses the phenomenon/flâneur type semiotically