Sefardi su se, nakon progona s Iberijskog poluostrva (1492), naselili u velikom broju na prostore Osmanskog carstva, a u Beograd nakon 1521. godine, pošto je grad pao pod osmansku vlast. Administrativno i političko uređenje Osmanskogcarstva omogućilo je beogradskim Sefardima, kao i drugim nemuslimanima, da vekovima žive pobožno i patrijarhalno u zasebnoj mahali. Oni su bili tesno povezani rodbinski i poslovno s drugim sefardskim zajednicama širom Carstva, a samo površno s predstavnicima muslimanske vlasti i pripadnicima drugih versko-etničkih grupa koje su živele u njihovom neposrednom susedstvu. Promene su nastale tek u XIX veku, nakon uspostavljanja srpske nacionalne države, kada je započela sve intenzivnija modernizacija beogradske jevre...