Türkiye’de 2001-2015 döneminde kadın işgücünün istihdamı

ÖZETOsmanlı Dönemi'nde kadınların sosyal hayatta yer edinebilmeleri ilk olarak Tanzimat Fermanı sonrasına denk gelmektedir. Özellikle Meşrutiyet döneminde çalışma hayatının görünümü değişmiş ve kadınlar için hem sosyal hayat hem de eğitim anlamında olumlu bir döneme girilmiştir. Bu adımlar 19. yüzyıl sonlarında özellikle dokuma fabrikalarında çalışan kadınlarla somutlaşmıştır. Cumhuriyet sonrasında ise ilk kez 1924 Anayasası ile kadın ve erkek ayrımı yapılmaksızın herkesin ilköğretim mezunu olması koşulu getirilmiştir. Bu gelişmeyi 1926 Türk Medeni Hukuku'yla güvence altına alınan kadın-erkek eşitliği ve 1934 yılında geçerli olan kadınların seçme-seçilme hakkı izlemiştir. Bu tarihten sonra kadınların gerek toplumsal hayatta gerekse iş hayatında ayrımcılığa uğramaması adına birçok gelişme yaşanmıştır. Ancak bu gelişmeler ve kadınların çalışma hayatına katılımlarının artması kadın-erkek işgücü ayrımını ortadan kaldıramamıştır. Bu ayrım kadın işgücünün vasıfsız işlerde kullanılması, ucuz emek olarak görülmesi, toplumsal cinsiyet ayrımcılığı, taciz ve sosyal güvence olmadan çalıştırılması gibi konularda karşımıza çıkmaktadır.2015 yılında Türkiye'de kadınların işgücüne katılım oranı %30 seviyelerindedir. Bu oran erkeklerde %70 seviyelerindeyken OECD ülkelerinde kadınların işgücüne katılım oranı %60 seviyesindedir.Bu çalışmada Türkiye'de 2001-2015 döneminde kadın işgücü istihdamının analizi yapılmaya çalışılacaktır. Bu bağlamda birinci bölümde kavramsal ve kurumsal çerçeve çizilecek, işgücü, istihdam ve işsizlik gibi tanımlara yer verilecektir. İkinci bölüm kadın istihdamının tarihsel ve teorik geri planını içermektedir. Üçüncü bölümde ise konuya ilişkin istatistikler incelenmeye çalışılacak, bölgesel ve uluslararası karşılaştırmalar yapılarak Türkiye'deki kadın işgücü istihdamının durumu ortaya konmaya çalışılacaktır.ABSTRACTGaining a seat of women in social life in Ottoman Period came across after The Rescript of Gülhane. Especially in Constitutional period perspective of business life was changed and women entered a positive period in terms of social life and education. These improvements became concrete with women working in textile mills in late 19.century. After proclamation of the Republic with 1924 Constitution it became a condition without exception female and men had to finish primary schools. Equality of women and men, which was guaranteed by 1926 Turkish Civil Code, and right to vote and stand for election for Women, which was validated in 1934, followed previous improvements. From this date on there were many improvements for not being exposed to discrimination in both social life and business life. However, these improvements and increasing number of working woman couldn't resolve women-men labour force discrimination. This discrimination shows up problems such as using woman labour force at unqualified works, being seen as cheap labour, social gender discrimination, harrassment and being worked without social security. Participation level of women into labour force was about %30 in 2015 Turkey. While this rate is %70 at men, in OECD countries this rate is about %60. In this study the analysis of woman labour force employment is tried to be made between 2001-2015 in Turkey. In this context, in chapter one conceptual and theoritic framework will be examined, definitions of labour force, employment and unemployment will be discussed. In the next part consists of the historical and theoretical background of women employment. In the third part statistics about the subject will be analyzed, with regional and international comparisons, the situation about women labour force employment in Turkey will be presented