Effect of culture in business ethics: comparison of Turkey and Italy

ÖZETKÜLTÜRÜN İŞ ETİĞİNE ETKİSİ: TÜRKİYE İTALYA KARŞILAŞTIRMASIİş dünyasının gelişimi iş ahlakı konusundaki değişimleri de beraberinde getirmiştir. Teknolojinin ilerlemesi, iletişim kanallarının kolaylaşması ve ticari sınırların daralması, farklı medeniyet ve kültürlerdeki insanların daha çok ilişkide bulunmasına neden olmuştur. Yapılan araştırmalar sonucunda ahlaki değerler; dinsel etik, sosyal etik ve iş etiği olmak üzere üç ana başlıkta toplanmıştır. Ancak belli normları olsa bile, etik değerlerin yorumlanması ülke ve kültürlere göre farklılık göstermekte ve karışıklıkların ortaya çıkmasına yol açabilmektedir. Karmaşaların boyutu, ne kadar insanın arasında meydana geldiği ve yerel mi yoksa uluslararası mı olduğuna bağlıdır.Bu nedenlerden dolayı, bir ülke için uygun ve kabul edilebilir olan herhangi bir şey, diğer bir ülke için tam aksi olabilir. Hatta bazı durumlarda aynı ülke içinde bile makul görülen iş ahlakı uygulamaları ve işlerin yürütülüş şekli endüstri ya da bölgeye göre farklılık gösterebilmektedir. İş etiği ve kültürün araştırıldığı bu tezde, Türkiye ve İtalya’da bulunan çalışanların iş etiği tutumlarını ölçmek üzere, Clark’ın (1966) ahlaki ikilemleri içeren Kişisel İş Etiği Skorları (PBES) anketi kullanılmıştır. Bunun yanında, Türkiye ve İtalya’da saptanan iş etiği skorlarıyla Hofstede’in beş kültürel boyutunun ilişkisini belirlemek için, Hofstede’in (1980) Ulusal Kültür Anketi uygulanmıştır. Analizlerin sonucunda, Kişisel İş Etiği Skorları (PBES), yolsuzluk ve istismar olmak üzere iki alt başlığa yarılmıştır. Bulgulara göre, Türkiye’deki çalışanların iş ahlakı değerleri ile Hofstede’in beş kültürel boyutunun dolayısıyla yolsuzluk ve istismar ile herhangi bir ilişkisinin olmadığı gözlenmiştir. İtalyan çalışanlar için ise bu boyutlardan sadece birkaç tanesinin ilişkili olduğu görülmüştür.Bu tez çalışması sonucunda ayrıca, Hofstede’ in beş kültürel boyutunun artık değişen dünyadaki değişkenlere bir ölçü olamadığı ve yeniden tanımlanması gerektiği kanısına da varılmıştır. ABSTRACTEFFECT OF CULTURE IN BUSINESS ETHICS : COMPARISON OF TURKEY AND ITALYThe literature reveals that as the business world expands, trade and commerce reach more and more people; because of technology, products, and services, modern commerce becomes available to all. Yet, as the world looms large it also grows smaller everyday, as we become closer to, and more familiar with, different countries, businesses, and people. The research suggests that in any country, whether one works in the public or private sector, ethical norms exist - religious ethics, social ethics, and business ethics. Yet, despite the existence of ethical norms, ethics can be viewed differently within and among cultures and countries; such differing viewpoints may give rise to conflicts. The degree of conflict varies depending on the issues and the people involved, and whether the conflict is domestic or international.Consequently, one country's view of what is acceptable and appropriate may be quite opposite of the view held in another country. And even within a country, what is considered morally acceptable business practice and what is taken for granted as the "way things are done" can also vary by industry and/or by region.This thesis examines business ethics and culture. The study uses Clark's (1966) Personal Business Ethical Scores (PBES) questionnaire to evaluate the responses of employees in Turkey and Italy when they are presented with ethical dilemmas, as well as Hofstede's (1980) National Culture Survey to determine the extent of the association between Hofstede's five cultural dimensions and business ethics in Turkey and Italy. As the result of the analysis, PBES has dividen into two subsets namely defraudation and abuse.According to the findings, there is no correlation for Turkish employees between five cultural dimensions and PBES (defraudation and abuse). For Italian employees there is correlation only between some of the cultural dimension and PBES. As a result of this study, we arrived to an oppinion that Hofstede’s cultural dimensions are not anymore capable to measure the variables in the changing world and needs to be redefined