Mikrofinans yönteminin yoksullukla mücadelede kullanımı ve Türkiye’de işsizliği önlemede uygulanabilirliği

Merkantilist doktrininin hakim olduğu 15. ve 18. yüzyıllar arasında, sömürgeci ülkeler sömürülen ülkeler aleyhine zenginleşmiştir. Sömürgeci ülkeler, bu süreçte elde ettikleri sermaye birikimleriyle kendi sanayilerini kurmuşlardır. Sanayileşen ülkeler bir taraftan zenginleşirken, diğer taraftan başta ülke içerisinde yeni oluşan işçi sınıfı olmak üzere bu ülkelerde bir yoksul kitlesi de ortaya çıkmıştır. II. Savaş sonrasında yeni ihdas edilen Uluslararası Para Fonu (IMF) ve Dünya Bankası gibi uluslar arası kuruluşların etkisiyle ülkeler arasındaki gelişmişlik farklılıkları giderek artmıştır. 1980’li yılların başı, neoliberal politikaların uygulanmaya başlandığı ve globalizasyonun etkisini göstermeye başladığı, diğer bir ifadeyle yoksulluğun giderek artma eğilimine girdiği yıllar olmuştur. 1974’te Bangladeş’te Muhammed Yunus tarafından uygulamaya konulan “mikrofinans” günümüze kadar bir taraftan kurumsallaşırken diğer taraftan sunduğu hizmet alanlarını genişletmiştir. Bu gün 100’den fazla ülkede, yüzlerce mikrofinans kuruluşu, milyonlarca yoksula hizmet sunmaktadır. Mikrofinans uygulandığı ülkelerde özellikle okullaşma, çocuk ölümleri, gelir ve servet artışı gibi alanlarda yoksulluğun önemli ölçülerde azalmasına katkı yapmıştır. Türkiye’de ise 1999 yılında Kadın Emeğini Değerlendirme Vakfı (KEDV), 2003 yılında Grameen Bank öncülüğünde mikrofinans uygulanmaları başlatılmıştır. Başka ülke uygulamaları ve ülkemizdeki kısa süreli uygulamaları dikkate alınarak, ülkemizin en önemli problemlerinden birisi sayılan işsizlik probleminin azaltılmasına katkı yapıp yapamayacağı konusu tartışılmıştır.THE APPLYING OF MICROFİNANCE TO REDUCE POVERTY AND THE POSSIBLE CONTRIBUTION OF MICROFINANCE TO REDUCE UNEMPLOYMENT PROBLEM IN TURKEYDuring the Merkantilism era, some countries get richer agains the others, and established theirs own industries by using their capital accumilation. As the indusrialising countries getting richer, a poor class -mainly worker class- appearred there. The development gap among the countries got even worsened due to the International Institutions founded just after World War II, such as IMF and Worldbank. Early 80’s had been the period that the neo-liberal policies were applied and globalisation began to its effects, in other words, it was an era that powerty became widespread. “Microfinance” which was applied by Muhammed Yunus in 1974, in Bangladesh, has been institutinalized, and enlargened its services content. Today, hundreds of microfinance instituations are serving for millions of poor people in more than 100 countries. In microfinance applied countries, there has been significant positive effect on reducing poverty such as reduction in infants death, increase in literacy rates income and wealty. In Turkey, microfinace was first started in 1999 by leadership of KEDV, and 2003 by Grammen Bank. In regarding other countries’ experience, and Turkey’s experience, It has been argued that wheather microfinance has contributed to reduce unemployment problem which is one of the biggest problem in Turkey