Türkiye’de aydın hareketlerinde kalkınmacı tezlerin yeri: (1960-1970 Dönemi)

ÖZET“Türkiye’de Aydın Hareketlerinde Kalkınmacı Tezlerin Yeri (1960-1970)” konulu bir inceleme yapmanın çıkış noktası, yeni bir kalkınmacı politikanın üretilmesinin ve bunun taşıyıcılığını yapan bir aydın kuşağın kendini var etmesinin mümkün olup olmayacağı sorusu olmuştur. Bu kapsamda öncelikle aydın kavramı ile ilgili literatür incelenmiş ve aydınlar sınıflarla ilişkisi bağlamında değerlendirilmiştir. Gelişen ülkelerde ve Türkiye’de aydınların siyasallaşma süreçleri değerlendirilmiş ve ve siyasallaşmayı sağlayan ideolojik temellerin ne olduğu araştırılmıştır. Türkiye’de aydınların siyasallaşma derecesinin yüksek olduğu ve kalkınma tartışmalarının yoğunlaştığı 1960-1970 dönemi tezin tarihsel eksenini oluşturmuştur. Bu dönemindeki hükümetlerin kalkınma politikaları ve muhalefetteki dönemin öne çıkan ilerici akımlarının kalkınma perspektifleri parti programları, ilgili makaleler ve kitaplar aracılığıyla anlaşılmaya çalışılmıştır. Yapılan değerlendirmeler sonucu döneme damgasını vuran iki kalkınma politikasının (kapitalist kalkınma ve kapitalist olmayan kalkınma) ve iki aydın tipinin (geleneksel ve organik aydın) varlığı tespit edilmiştir.Sonuç bölümünde yukarıdaki değerlendirmelerin ışığında yeni bir kalkınmacı aydın hareketinin doğabilmesi için bugünün koşulları ile 1960-1970 döneminin koşulları karşılaştırılmış ve ayrışmalar değerlendirilmiştir. ABSTRACTThe reason to study on “Development Idea in Intellectuals Movements in Turkey (1960-1970)” is to understand if it is currently possible to develop a new development politics and supporter of this as a new intellectual generation. From this point of view the litaruture related to intellectuals has been analysed and the relation between intellectuals and classes has been evaluated. The politic formative process of intellectuals in developing countries and Turkey and their ideological basis in the background have been investigated. 1960-1970 interval has been the historical axis of the thesis since the the intellectuals become more politic and development theories become more popular during this period. The governments’ and the progressive oppositions’ development politics have been investigated through the programme of the parties and related articles and books. Through the analysis two development politics (capitalist and anticapitalist) and two intellectual types (traditional and organic) have been clarified.After the above analysis in the result part the conditions in 1960-1970 have been compared with current conditions to find out if a new development policy and new intellectuals as a supporter of this policy can be identified