ÖZETKur’ân-ı Kerîm’i anlama ve yorumlama faaliyeti olarak tefsir, sahâbe döneminden itibaren Müslümanların gündeminde olmuş, İslam coğrafyasının farklı bölgelerinde kaleme alınan eserlerle bir tefsir edebiyatı oluşmuştur. Kuşkusuz ki bu edebiyata, onu telif eden müfessirlerin tarihî, ictimaî ve şahsî konumunun yanı sıra, tefsir metodu ve yaşadığı dönemin tefsir anlayışı yansımıştır. Âyetlerin sîret-nüzûl ilişkisi bağlamında yorumlanıp yorumlanmadığının tahlili de bu sebeple gündeme gelmekte, Kur’ân’ın nüzûl sürecini ayrıntılarıyla okumaya katkı sağlayan, nüzûlün muhatapları nezdindeki konumunu ve bu muhatapların yorumunu belirlemeye yardımcı olan siyer-megâzî edebiyatı bu noktada önem arzetmektedir. Bu tez, sîret-nüzûl ilişkisi bağlamında b...