İnsan kaynakları uygulamalarının çalışan öznel iyi oluşuna etkisini incelemeye yönelik bir araştırma

ŞİRKETLERDEKİ İNSAN KAYNAKLARI UYGULAMALARININ ÖZNEL İYİ OLUŞA ETKİSİGünümüzde çalışanlar, iş yerlerinde daha fazla zaman geçirmektedir. Bu durum hayatın tüm evrelerinde işle ilgili süreçlerin insanların mutluluk durumlarını etkilemesini beraberinde getirmektedir. Yoğun rekabet ortamında işletmeler için en değerli varlık olarak görülen insan kaynakları, işletmenin rakiplerine karşı konumunun belirleyicisidir. Haliyle çalışanların öznel iyi oluş düzeylerinin işletmenin rekabet ortamındaki yerini belirlemesi beklenmektedir. Şirketlerdeki insan kaynakları uygulamalarının öznel iyi oluş üzerindeki etkisinin belirlenmesi bu çalışmanın temel amacını oluşturmaktadır. Bu amaçla çalışmada 206 çalışanın katılım gösterdiği bir anket uygulaması yapılmıştır. Araştırmada Kişisel Bilgiler Formu, İnsan Kaynakları Uygulamaları Ölçeği ve Öznel İyi Oluş Ölçeği olmak üzere üç farklı form kullanılmıştır. Yapılan araştırmada ulaşılan sonuçlara göre şirketlerdeki insan kaynakları uygulamaları ile çalışanların öznel iyi oluş düzeyleri birbirinden bağımsızdır. Başka bir deyişle çalışmada insan kaynakları uygulamalarının çalışanların öznel iyi oluş düzeylerini etkilemediği yönünde sonuçlar elde edilmiştir. 206 çalışanın verdiği yanıtlar aracılığıyla bu sonuçların elde edilmesi çalışmanın sınırlılıklarını meydana getirmektedir. Ulaşılan sonuçlar eşliğinde şirketlerin insan kaynakları uygulamalarının yanında çalışanların maddi ve maddi olmayan istek ve beklentilerini karşılamaya odaklanması önerilmiştir.--------------------THE AFFECT OF HUMAN RESOURCES APPLICATIONS IN COMPANIES OVER SUBJECTIVE WELL-BEINGNowadays, people spend more time in workplaces. This leads to the fact that work-related processes affect people’s happiness in all stages of life. Human resources, which is evaluated as the most valuable presence for companies in an intense competition situation, is a determiner for position against companies’ competitor. So, it is expected that subjective well-being level of personnel determine position in company’s competitive situation. Determining the effect of human resources applications in companies over subjective well-being constitute main purpose of this study. For this purpose, it has been performed a survey application which including 206 employees. In the study three different forms have been used: Personal Information Form, Human Resources Applications Scale and Subjective Well-being Scale. According to results human resources applications and subjective well-being of employees are independent from each other in companies. In other words, it has been obtained results that human resources applications do not affect subjective well-being levels. Obtaining these results by responses which get through 206 employees constitute limitations of this study. Accompanying these results, it has been suggested that the companies should focus on providing for their tangible and intangible demands and expectations as well as human resources