1980 sonrası IMF programları çerçevesinde Türkiye’de uygulanan döviz kuru politikaları

ÖZETDünya ekonomik konjonktüründe 1990`lı yıllara damgasını vuran olay şüphesiz ki yaşanan finansal krizler olmuştur. 1994 yılında Meksika`da başlayıp, 1997 yılında Tayland, Endonezya ve Güney Kore`yi de içerisine alan bu finansal krizler, 1998 yılında Rusya ve Brezilya, 2000 yılında da Arjantin ve Türkiye`yi derinden etkilemiştir. Tekila etkisi ile başlayıp, farklı yapı ve yöredeki bu ülkeleri etkileyen bu finansal krizlerin nedenlerinin başında uygulanan kur politikaları gelmektedir. 1970`li yıllara kadar dünya konjonktöründe hakimiyetini sürdüren esnek çıpa uygulamaları zamanla yarattığı olumsuzlukların su yüzüne çıkması sonucu eski rağbetlerini kaybetmişlerdir. 1990`lı yıllarda bu esnek çıpalar, iki kutuplu görüş olarak adlandırılan ve iki farklı uçta yer alan katı çıpalar ile tam serbest kur rejimi diye adlandırdığımız uygulamalara yerini bırakmak zorunda kalmıştır. Ülkelerin gerek kendi tercihleri gerekse de IMF`nin istekleri doğrultusunda uygulamaya koyduğu bu kur rejimleri ise, artısı ve eksisi ile birtakım farklılıkları da içerisinde barındırmaktadır. Bu gelişmeler ışığı altında, çalışmada gerek gelişmekte olan ülkelerin gerekse de Türkiye`nin IMF önderliğinde uygulamış oldukları döviz kuru politikaları ve bu politikarın uygulama sonuçlarını kısaca incelenmeye çalışılacaktır. ABSTRACTThere is no doubt that financial crises have been the major blow to the 1990`s global economc conjuncture. Starting in Mexico in 1994 and spreading to Thailand, Indonesia and South Korea in 1997, these turmoils heavily affected Russia and Brazil in 1998, and followed by Argentina and Turkey in 2000.Currency policies were the leading reasons for these financial crises, which started with a tequila effect and overwhelmed these countries in different geographical areas with distinct structures. Flexible anchor policies, which had dominated the world conjucture until 1970`s, have lost popularihy as their negative effects surfaced in time. In 1990`s, these flexible anchors have been forced to leave their place applications like truly flexible exchange rate regime and to hard anchors, known as bipolar view, which stand on two different ends. These currency regimes, which were put in effect either by countries` indiviudal choises or by the will of the IMF, have certain differences with their positive and negative sides.Under the guidance of the cited developments, this study will briefly look into foreign currency policies, applied both by developing countries and also Turkey under the leadership of the IMF, and the outcomes of these policies