EU and Human Security

OZET İnsan güvenliği, oldukça tartışmalı ve son zamanlarda uluslararası güvenlik alanında yeniden önem kazanmış bir kavramdır. Kavramın kendisi yeni olmamasına rağmen uluslararası çevrede meydana gelen değişiklikler kavramı hem akademik düzeyde hem de siyasal düzeyde yeniden tartışmaya açmıştır. Kavram, genel olarak BM’nin yapmış olduğu insanların temel özgürlükleri ve korunmaları ekseninde tanımlanmıştır. Buna göre, yokluktan arî olmak ve korkudan arî olmak gibi iki temel özgürlük ekseninde beliren kavram, birinci tanımlamada kalkınma ekseninde ikinci tanımlamada ise saldırı ve tehdit unsurlarından korunma olarak ifade edilmiştir. Bu tezin temel argümanı, öncelik insan güvenliği kavramının ‘yokluktan arî olma’ kısmına verildiğinde- ki bu insan onuru, insan yaşamının devamı ve insan potansiyelinin geliştirilmesi anlamına gelmektedir- Avrupa Birliği (AB) kalkınma ekseninde gerçekleştirdiği çalışmalar neticesinde uluslararası arenada insan güvenliği konusunda uluslararası işbirliğini sağlayabilecek küresel bir lider konumundadır. Kısaca söylemek gerekirse, AB’nin insani kalkınma konusunda yıllarca gösterdiği çabalar, özellikle insan haklarına saygı, demokratikleşme, liberalizasyon, hukukun üstünlüğü, iyi yönetişim ve çevresel koruma gibi alanlarda başarılı bir örnek olarak görülmektedir. Ancak, insan hayatına yönelik ani ve tahmin edilemez tehditler karşısında bir başka deyişle insan güvenliğinin ‘korkudan ari olma’ kısmında ise AB nispeten zayıf ve daha az aktif bir aktör olarak değerlendirilmektedir. Bu nedenle özellikle kriz yönetimi ve kriz anlarında anında müdahale gibi konularda AB’nin Avrupa Güvenlik ve Savunma Politikası (AGSP) ve Ortak Güvenlik ve Savunma Politikası (OGSP) alanlarında kapasitesini iyileştirmesi gerekmektedir. ABSTRACTHuman security is a highly debated concept which has recently regained attention in the international security agenda. The concept itself is not a new one; however the changes in the international environment made the concept to be re-interpreted and discussed thoroughly both at the academic and the political level. The concept is mainly identified through the UN definition of the basic freedoms for the protection and empowerment of individuals. There are two main components of the human security; the freedom from want and freedom from fear. While the first one mainly deals with the development aspect of human beings and the latter is all about the protection of individuals from vital and pervasive threats. The main argument of this thesis is that when the prior attention is given mostly to the ‘freedom from want’ part of human security, the support of human dignity, human survival and increasing of human potential and human betterment, the EU in the field of development can be a leading actor in order to stimulate international support. Thus, it is argued that for many years that the EU has shown a great endeavour to sustain and spread the values that it appreciates the most for human development, such as the respect for human rights, democracy, liberalisation, good governance, the rule of law and environmental protection. However, it can also be argued that the EU is rather less active in the field of ‘freedom from fear’ which is mostly related with the sudden and pervasive threats to the human lives. There are many efforts are needed under the CFSP and ESDP pillars to improve the EU’s role in the ‘freedom from fear’ aspect of human security