European Unıon’s contendıng securıty approaches to syrıan refugee crısıs: natıonal securıty versus socıetal securıty

ÖZET2011’de başlayıp bir dalga halinde Kuzey Afrika’dan Orta Doğu’ya yayılan Arap ayaklanmaları bölgede emsalsiz dönüşümlere neden oldu. Bu çalışmada ayaklanmaların bir sonucu olarak ortaya çıkan Suriyeli mülteci krizine Avrupa Birliği’nin ulusal ve toplumsal güvenlik çerçevelerinden getirdiği yorumlamalar karşılaştırılmıştır. İki güvenlik anlayışının getirdiği farklı algılayışların kaynağına inmek amaçlanmıştır. Avrupa Birliği içinde hâlihazırda bilinen, demokrasi açığı gibi fay hatlarını Suriyeli mülteci krizi üzerinden incelemesi açısından çalışma, kurumun varoluşuna, devletler ve toplumlar ile olan ilişkilerine dair soru işaretleri uyandırması açısından önem arz etmektedir. Araştırmada niceliksel ve niteliksel analiz yöntemlerinden yararlanılmıştır. “Suriyeli mülteciler” olarak alınan örneklem 2011’de Suriye İç Savaşı ile başlayan dönemden, günümüze kadar geçen sürede Avrupa Birliği bölgesine giriş yapan Suriye vatandaşlarını kapsamaktadır. Bu gruba dair veriler göç üzerine çalışmalar yapmakta olan uluslararası örgütlerin, sivil toplum kuruluşlarının ve devlet kurumlarının veri bankalarından elde edilmiştir. Ulusal güvenlik ve toplumsal güvenlik kavramlarına dünden bugüne bir bakış ile kavramlara atfedilen farklı anlamlar incelenmiştir. Suriyeli mülteci krizi, üye ülkelerin böyle hayati bir olaya dair dahi fikir birliğine varamaması nedeniyle Avrupa Birliği’nin varoluşsal bir kriz yaşayıp yaşamadığı sorusunu tekrar gündeme getirmiştir. Çalışma ile Avrupa Birliği gibi uluslar üstü nitelik taşıyan bir kurumun üye ülkelerin güvenliklerine dair karar alma mekanizmalarına getirdiği kısıtlamalar bir kez daha gözler önüne serilmektedir. Ulusal ve toplumsal güvenlik kavramlarının tarih boyunca geçirdiği dönüşümler ve demokrasinin kalitesine dair mühim bir gösterge olan devletlerin toplumları temsil etme derecesi gibi sorunlara Avrupa Birliği geneli ve farklılıklara dikkat çekmek amacıyla, üye ülkeler özelinde yanıt aranmıştır.ABSTRACTThe wave of Arab uprisings, which started in 2011 in North Africa and spread to the Middle East, entailed unprecedented transformations for the region. In this study, interpretations from the national and societal security perspectives of the European Union for the Syrian refugee crisis which occurred as a result of these unrests, are compared with one another. It is expected to retrace the different understandings of the two security approaches. The study which examines the already existing fault lines of the European Union, such as the democratic deficit, over the issue of the Syrian refugees, has importance in terms of raising questions regarding the existence of the institution, and its relations with the states and societies. Quantitative and qualitative analysis methods are employed for the research. The sample which is taken as “Syrian refugees” contains the Syrian citizens whom entered into the European Union zone in the process starting from the outbreak of the Syrian Civil War in 2011, until today. Data concerning this group is gathered from the databases of international organizations, non-governmental organizations, and the institutions of the states working on immigration. With an overview of the national security and societal security definitions from past to today, different approaches to the concepts are evaluated. Syrian refugee crisis revived the question on whether the European Union has been experiencing an existential crisis, due to the fact that the member countries could not reach a consensus on such a vital issue. The constraints put by an institution like the European Union with its supra-national characteristic, on the member states decision-making mechanisms operating for security, are unfolded with this study. Answers are explored for the significant questions on the transformations of national and societal security concepts throughout history and on the extent of states representation of societies which is an important indicator for the quality of democracy, by looking generally at the European Union, and specifically at the member states to remark the differences