Budgetary implications of agricultural policies

1 Aralık 1964 tarihinde yürürlüğe giren ortaklık anlaşmasından beri Avrupa Birliği ile ilişkisi çeşitli boyutlarda devam eden Türkiye, bugün tam üye olmak amacıyla hareket etmektedir. Bu anlamda üyelik öncesi çeşitli politikaların ve yasal mevzuatın uyumlaştırılması konusu gündeme gelmiştir. Tarım politikaları ve tarıma verilen destek de bu çerçevede ele alınması gereken öncelikli konuların başında gelmektedir. Tarıma verilen destek oranının hem Türkiye hem de Avrupa Birliğin'de yüksek olmasına karşın destek biçimleri farklılık göstermektedir. Bu bağlamda amacımız tarım politikalarını inceleyerek uyum çalışmasının ne aşamada olduğunu anlamak ve özellikle Türkiyede uzun yıllardır tartışma konusu olan tarıma desteği ve bütçeye etkisini ölçmektir. Çalışmada tarım kesimine yapılan toplam desteği ölçmenin yanında toplam maliyet ve faydanın bölgeye, ölçeğe, ürüne ve gelir gruplarına göre nasıl dağıldığı da incelenmektedir.Türkiyede tarımsal destek sistemi pahalı, komplike, ekonomik olarak verimsiz ve düşük hedeflidir. Tüketiciler, hükümet müdahalesi ve ticaret engelleri dolayısıyla dünya piyasalarının üzerinde fiyatlar ödemekte ve %33 dolayında gizli vergiye tabi olmaktadırlar. Tarıma yapılan toplam desteği ölçmenin farklı yolları olsa da bugün karşılaştığımız sonuçları açıklamakta yatersizdirler. Devletin çeşitli birimleri desteği farklı metodlarla ölçmekte ve çok farklı kimi zaman da gerçeğin oldukça altında sonuçlar açıklamaktadırlar. Bizim kullandığımız yönteme göre tüm bütçe ve bütçe dışı transferler ile tarımsal krediler hesaplandığında toplam desteğin gayri safi yurtiçi hasılaya oranı %4.5-5 olarak gerçekleşmiştir. Bunun yanında gelir düzeyi yüksek bölgelerle, büyük çiftliklerin tarımsal destekten daha yoğun yararlandıklarını ve tarımsal politikaların kırsal kesimdeki gelir eşitsizliğine katkı yaptığını görmekteyiz.----------------------------------------Turkey which is a candidate for the EU mbership should harmonize its policies with the EU to meet the necessary conditions. In that respect agricultural support policies should also be in line with the CAP of the EU. In the thesis total support to the agricultural sector has been calculated and we analyzed the distribution of costs and benefits by commodity, region, farm size, and income group. In Turkey current system of agricultural support is fiscally expensive, complex, economically inefficient, and poorly targeted. Consumers are paying prices higher than those on world markets as a result of government intervention and trade barriers. The support had distributional effects on the relative incomes of farmers that varied according to the production activities in which the farmer was engaged. Official total support figures in Turkey are highly underestimated when compared to OECD figures and different institutions of the Turkish Government calculating the total support in different ways and their results are bearing huge gaps. We find out that total support to the agriculture is nearly double of the announced figures of SIS and again higher than the findings of Treasury. As per our calculations, the ratio of total support to agriculture to GDP which is comprised of budgetary transfers, extra-budgetary transfers, and concessional loans is around 4.5-5 percent for the years 1997-99