Kadına yönelik aile içi şiddet ile mücadelede farklı yöntemlerle verilen sağlık hizmetleri eğitimlerinin etkinliğinin değerlendirilmesi

1. ÖZETBu araştırma, kadına yönelik aile içi şiddet (KYAİŞ) ile mücadelede farklıyöntemlerle verilen sağlık hizmetleri eğitimlerinin etkinliğinin değerlendirilmesiamacıyla tek kör ve kontrollü, randomize olmayan bir müdahale çalışması olarak 01-30 aralık 2009 tarihleri arasında yapılmıştır. Çalışmanın müdahale grubunu 132,kontrol grubunu ise 249 sağlık personeli oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak;kişisel bilgi formu, bilgi değerlendirme formu, şiddete ilişkin tutum ölçeği, sağlıkpersonelinin şiddette mesleki rollerine ilişkin tutum ölçeği ve KYAİŞ kayıt formuolmak üzere beş tane form kullanılmıştır. Her iki gruba KYAİŞ ile mücadeledesağlık hizmetleri eğitimi verilmiş, müdahale grubuna standart eğitimin yanı sıra vakatartışması ve spot film gösterisi yapılmıştır. Çalışmanın sonucunda; katılımcılarıneğitim öncesinde şiddete ilişkin bilgi düzeylerinin çok düşük olmadığı belirlenmiştir( X M=10.01, X K=9.89). Eğitim sonrasında, her iki grubun bilgi puanı ortalamalarındayükselme olurken ( X M=16.02, X K=12.88), bu artışın toplamda müdahale grubundaolduğu belirlenmiştir. Araştırmada, her iki grupta katılımcıların eğitim öncesindeşiddete ( X M=36.30, X K=34.25) ve şiddette mesleki rollerine ( X M=31.95, X K=30.96)ilişkin tutumlarının modern eğilim gösterdiği, ancak müdahale grubunun kontrolgrubuyla karşılaştırıldığında tutum yaklaşımının daha geleneksel olduğubelirlenmiştir. Eğitim sonrası her iki grupta şiddete ( X M=30.67, X K=30.00) vemesleki rollere ( X M=26.96, X K=26.76) ilişkin tutumda pozitif tutum değişikliğigörülmüş olup, bu farkın çok yüksek olmamakla birlikte müdahale grubunda olduğubelirlenmiştir. Bunun yanında her iki gruptaki personelin aile içi şiddet vakalarınıbildirim ve müdahale yaklaşımlarının benzerlik gösterdiği saptanmıştır. Buçerçevede; müdahale eğitiminin bilgi ve tutum düzeyinde etkili olduğu, ancakkazanılan bilgiyi hayata geçirmede yetersiz kaldığı sonucuna ulaşılmıştır.Anahtar kelimeler: Bilgi, eğitim müdahalesi, kadın, şiddet, tutum.1.SUMMARYTO ASSESS THE EFFECTIVENESS OF HEALTCARE SERVICES TRAININGS GIVEN IN DIFFERENT METHODS DEALING WITH THE STRUGGLE CONDUCTED FOR THE DOMESTIC VIOLENCE AGAINST WOMEN This study, with a view to asses the effectiveness of healthcare services trainings given in different methods dealing with the struggle conducted for the domestic violence (DV) against women, being a single blind, controlled and non-randomized intervention study, was carried out between dates 01 to 30 December of 2009. The intervention group consisted of 132 subjects against 249 healthcare personnel who constituted the control group. As a data collection tool, we used five forms such as personal data form, data assessment form, attitude scale related to violence and attitude scale of healthcare personnel regarding their professional roles played in the course of violence. Both groups, in regard with the struggle conducted for the DV against women, received a training of healthcare services, and along with the given standard training, case discussion and spot film demonstration was made for intervention group. At the end of this study, we reached a conviction that the knowledge levels of subjects, in respect with the violence, were not quite low before the start of training process. ( M=10.01, K=9.89). Following the training course, while an increase had been recorded in the average values of data score obtained by both groups ( M=16.02, K=12.88), we determined that such an increase, in total, had occurred on the intervention group. This research served to indicate that the subjects of both groups, in connection with the violence ( M=36.30, K=34.25) and their roles played in the course of violence ( M=31.95, K=30.96) had displayed a trend of modern attitude before the start of training. However, when compared with the attitude trend of control group, the intervention group has displayed a more traditional trend of attitude. Following the training course, both groups, have displayed a positive attitude change in regard with the attitudes assumed by them for violence ( M=30.67, K=30.00) and their professional roles ( M=26.96, K=26.76). Although this difference is not considered to be high, we detected that it originated from the intervention group. Moreover, we also detected that the subjects of both groups, in regard with their approaches for reporting the DV cases and effecting their interventions, had followed a similar trend. Within this scope, we reached a conclusion that the invention training had yielded effective results at the levels of knowledge and attitude but fell short of carrying the acquired knowledge into effect.Keywords: Knowledge, training intervention, woman, violence, attitude