Masa tenisi sporunda farklı ısınma protokollerinin isabetlilik performansıyla ilişkisinin incelenmesi

ÖZETAmaç: Bu araştırma, statik germe ve dinamik tipte ısınma egzersizinin masa tenisi sporunda isabetlilik performansıyla olan ilişkisinin incelenmesini ortaya koymak amacıyla yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: 39 erkek katılımcı (yaş ortalamaları 10,46 ± ,505 yıl, boy uzunluğu 139,82 ± 6,23 cm ve vücut ağırlığı 35,71 ± 4,32 kg) haftanın belirli günlerinde, belirlenen her grup 3 farklı ısınma rutinini gerçekleştirmişlerdir. Isınma protokolleri, 10 dakika ısınma koşusu, 5 dakika yürüme ve tekrar ve ısınma süreleri ısınmanın şekline göre değişen 16 statik germe (Statik Germe Grubu), 10 dakika ısınma koşusu, 5 dakika yürüme ve 13m. boyunca 2 tekrar yapılan 10 dinamik tipte egzersiz (Dinamik Koşu Grubu) ve son olarak sadece 10 dakika ısınma koşusu ve 5 dakika yürümeden (Kontrol Grubu) oluşmuştur. Araştırma grupları 8 hafta başında ve sonunda Hedef Servis Testi ve Değişimli Karşılıklı Teste tabi tutulmuşlardır. Bu araştırmada hiç ısınma yapmayan grup kontrol uygulaması olarak, diğer ısınma protokolleri de (statik germe ve dinamik koşu) deney uygulaması olarak dizayn edilmiştir. Egzersiz öncesi ve sonrası kilo değerlerinin bulunması için Wilcoxon işaretli sıralar testi ve Egzersiz tiplerine ve performans testi sonuçları One-Way Anova- testi ile bulunmuştur.Bulgular: Sporcuların masa tenisi beceri testine katılmadan önce ve sonra kilo değerleri arasında bir fark olduğu görülmektedir (Z= 3,75 p<,05) ve Hedef Servis Testi (elarkası) uygulamasında dinamik koşu grubunda sınırlı bir anlamlılık göze çarpmaktadır (p<0.05).Sonuçlar: Bu araştırmanın bulgularına göre, kontrol grubu ve statik germe grubunun isabetlilik performansından söz edemezken, dinamik koşu grubuna ait olan dinamik ısınma koşularının masa tenisi oyununda elarkası servis isabetlilik performansını pozitif yönde etkilendiği söylenebilir.Anahtar Sözcükler: Isınma, Masa Tenisi, İsabetlilik, Performans, Servis.SUMMARYAim: This research has been carried out to present an analysis of the relationship of the static stretching and dynamic warm-up exercise with accuracy performance in the table tennis sport. Procedure and Method: There were 39 male participants (with an average age of 10,46 ± ,505 years, an average body height of 139,82 ± 6,23 cm and an average weight of 35,71 ± 4,32 kg). Each assigned group did 3 different warm up routines on certain days of the week. The warm up protocols consisted of 10 minutes of warm up running, 5 minutes of walking, 16 static stretchings whose repetition and duration changed according to the pattern of the warm up (Static Stretching Group); 10 minutes of warm up running, 5 minutes of walking and 10 dynamic type exercises done with two repetitions for 13 m. (Dynamic Running Group), and lastly just 10 minutes of warm up running and 5 minutes of walking (Control Group). Research groups were subject to the Target Service Test and Alternate Counter Test in the beginning and end of 8 weeks. In this research, the group that did not do any warm up was designed as the control group; and the other warm up protocols as the experimental group. In order to find the weight figures before and after the exercises, the Wilcoxon signed ranks test was employed, and according to the exercise types, the results of the performance test were found through One-Way Anova test. Findings: It was found that there was a difference between the weight figures before and after the participants took part in the table tennis ability test (Z= 3,75 p<,05) and there was limited significance in evidence for the dynamic running group in the Target Service Test (backhand) application (p