Sünnete göre takdis ve tafdil meseleleri

Dinî bir değer olan kudsiyet, bütün din ve kültürlerde merkezi bir öneme sahiptir. Tanrı kavramına yer vermeyen bazı dinler görüldüğü halde "kutsal"a yer vermeyen din görülmemiştir. Bu kavramın tanımı ve mâhiyeti konusunda dinlerin yaklaşımları farklılık arz etmektedir. Bütün anlayışları kuşatıcı bir kutsal tanımı yapmak zor olmakla birlikte kutsal bizim dünyamıza ait olmayan haşyet verici, büyüleyici aynı zamanda saygı uyandırıcı bir ilâhî bir gücün bizim dünyamıza ait varlıklarda ortaya çıkması, bâki olanın fâni olanda tecelli etmesidir.Üç ilâhi dinde de Tanrı mutlak kutsal ve kutsalın kaynağıdır. Tanrı'nın kudsiyeti onun münezzeh, mükemmel, son derece yüce, müteal/aşkın oluşuna, kısaca ulûhiyetine tekâbül eder. Tanrı'nın dışındaki varlıkların mukaddes oluşu manevi temizlik ve Tanrıya yakınlık analımını taşır. Tanrı'dan başkasına kudsiyet atfedilip atfedilmeyeceği ve mâhiyeti hassas bir konudur. Yahudilikte Tanrı Yahve mukaddes olduğu gibi İsrail oğulları, Kudüs mâbedi, sabbath günü, ahid sandığı da mukaddestir. Ancak Yahve'ye atfedilen kudsiyetle insana mukaddes denmesi arasında mâhiyet farkı vardır. Hıristiyanlıkta ise kudsiyet diğer iki semitik dinden daha önemli bir yere sahiptir. Teslisin sonradan Hıristiyan akidesine dahil edilmesiyle birlikte Hz. İsa da tıpkı Tanrı gibi mukaddes sayılmıştır. Bunun yanında havariler, kilise, azizler, papa mukaddes sayılırlar. Kur'ân da vahiy meleği Cebrail Ruhu'l-Kuds, Tuva vadisi, Beyt-i makdis, mukaddes topraklar şeklindeki ifadelerin kullanılmış olması bize bu kavramın Allah'tan başkası için de kullanılabileceğini göstermektedir. Ancak kudsiyeti mutlak ve hakikî; izâfi, itibarî ve nisbî şeklinde ikiye ayırmak gerekmektedir.İlâhî kitaplar kudsiyeti ifade etmek için bazı tâbirler kullanmışlarsa da "qds" kökü üç semitik dinde de ortaktır. Arapça "Kuds" masdarı, haram ve bereket, Kur'ân'ın kudsiyeti ifade için kullandığı tâbirlerdendir. Dinlerde genel olarak söz, zaman, mekan, insan, amel, hayvan, bitki ve nesnelere kudsiyet atfedilmiştir. İnsanların mukaddes saydıkları şeyler vahyin ilkelerine uyuyorsa meşru kabul edilir; değilse bunlar batıl takdis faâliyetinden ibarettir. Kudsiyetle bütün din bilimleri şu veya bu ölçüde ilgilenmiştir. İslam mutasavvıflarının ve filozofların Tanrı anlayışları, varlığa bakışları, ve varlık mertebeleri anlayışları kudsiyet ve fazilet anlayışlarının zeminini oluşturmaktadır. Kur'ân kudsiyet ve faziletin ölçüsü olarak, insanlarda Allah'a iman, takva ve salih amellerle yakınlığı, "mânevî kirlerden temizliği", amellerde Allah'ın hoşnutluğunu, zaman ve mekanlarda mukaddes olan vahyin indiği, yaşandığı yer ve zamanı, kısaca bir zaman ve mekanın Kutsal olanla yakın münasebetini, dine tahsis edilmişliği esas alır. Kudsiyet ve fazilet birer değer olmakla beraber ilki daha özeldir. İnsanın başkasından üstün olmasını sağlayan fazl (artmak, fazlalık)ın ileri derecesi olan fazilet daha genel bir tâbirdir. Hadislerde insan, amel, mekan, zaman ve sözün üstünlüğü efdal, hayr, a'lâ, ahsen, gibi tâbirlerle ifade edilmiştir. Kur'ân tevhidi korumak ve Allah'ın uluhiyyetine halel getirebilecek şekilde hiçbir varlığı kutsallaştırılmasına izin vermediği gibi, kutsal olgusunun dindeki yerini inkâra da müsaade etmez. Dünyanın kutsallıktan arındırılması, modern zamanların bir icadıdır; ancak kutsalı inkâr edenler bile kendi hayatlarında ona yer vermekten geri kalamamaktadırlar."Holiness" term as a religious value has a central importance in all religions and cultures, so that even if there are some religions, which don't contain god concept, there is no religion, which does not contain holiness idea and belief. But the approaches of religions about the description and true nature and meaning of this concept show some more or less differences. Even though to describe holiness concept which reflects all approaches on it, it can be describe that a divine power which does not belong to our world and appearance in beings and objects belong to our world and it is an appearing of an eternal one in temporary beings.In three Semitic religions, God is not only an absolute holy and but also the source of holiness. God's holiness refers to his unsullied of all deficiencies and his perfection, sublime, transcendence and divinity. The attribution of holiness and of its meaning for other beings is a very over sensitive subject.In Judaism Israel's sons, the temple of Jerusalem, Sabbath day, and covenant box are holy as well as God Yahwe. But there are certainly some differences between the holiness of God and other beings. As for Christianity, holiness concept has more importance from Judaism and Islam. After the trinity belief was accepted as an understanding of God, Jesus has been accepted as a holy like God. In addition, the apostles of Jesus, church, Christian saints, Pope are accepted as holy.In Islam, holiness term refers to Allah's holiness, his perfection and transcendence. To be used this term in the Noble Qur'ân for Gabriel, Tuwa valley, al- Bayt al- Makdis and sacred places, gives us a proof that this concept can be used for other things in limited meaning. However it is obligatory to divide the meaning of holiness in two parts. The first one is absolute and real holiness; the other one is relative and metaphorical meaning.Even if the Divine Books have some concepts to express holiness, Hebrew qds root is a key word in three Semitic religions. The Noble Qur'ân used qds root and "haram" and "baraka" terms to express the holiness. In general some times, places, humans, deeds, words, animals, plants, and some other objects are subject of attribution of holiness. Human beings also describe some things as holy. But, if humans' attributions are in suitable with the principle of Qur'ân and Sunnah is legal. Otherwise they are false. Almost all religious sciences interest the holiness subject. The Islamic mystics and philosophers' approaching and understanding about being and ontology reflect their understanding about holiness and virtue.In the Qur'ân, the criteria of holiness and virtue of human is to believe in God and to do good deeds and to be clean from spiritual dirties. The criteria of virtue in deeds depend on Allah's satisfaction. The source and reason of holiness of some places and times depend on their close relation to the divine revaluation and the place in which the revelation (wahy) was send down and performed. Shortly the close relation of a time and place to absolute holy, God makes it holy as well.Holiness and virtue are two values and the first one is more special. "Fadl" and "fadilat" terms which make a man more superior than other people are more general term than holiness. In hatidths the superiority of humans, deeds, places, times and words were expressed by "afdal", "khayr" and "baraka" terms. Islam never allows the false blessing actions and to be denied the holiness fact in the religion