Ulusal ve uluslararası göç hukukunda refakatsiz çocukların yeri

Ebeveynleri veya birincil derecede yakınları olmadan ülkelerinden başka bir ülkeye sığınmak amacıyla iltica eden çocukların sayısının son on yılda artması, göç hareketlerinin artmasının bir tezahürü olmuştur. Göç yolculuğunun bizatihi zorlu olması ve sığınmacıların, mültecilerin veyahut göçmenlerin yolculuklarında ciddi mağduriyetlere maruz kalması, bu meseleyi göçmenlerle beraber yerel halkın hakları ve sorumlulukları bağlamında uluslararası gündeme taşımıştır. Refakatsiz çocukların göçmen nüfus içinde oldukça büyük bir bölüme tekabül etmesi ve bu nüfus içerisinde en güvencesiz grubu oluşturmaları nedeniyle, refakatsiz çocukların statüsü, bu tartışmalarda önemli bir yer tutmuştur. Zira refakatsiz çocukların iltica ve göç etme sürecinde, yaşlarının küçük olması ve yakınlarının bulunmaması nedeniyle daha savunmasız ve güvencesiz kaldıklarından dolayı özel ilgi ve desteğe ihtiyaçları olduğu şüphesizdir. Literatürde refakatsiz çocukların durumunu ulusal ve uluslararası düzlemde inceleyen çalışmaların çok fazla olmaması da göz önüne alınarak, bu tezde özellikle refakatsiz çocukların ulusal ve uluslararası göç hukukundaki hak ve sorumlulukları, kapsamları ve farklı ülkelerdeki uygulamaları üzerine odaklanılmaktadır. Bu çalışma nihayet refakatsiz çocukların haklarının uluslararası hukuktaki fiili uygulamalarını değerlendirmek için, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin kararlarını, ulusal ve uluslararası sivil toplum kuruluşlarının raporlarını incelemekte ve bu raporlardan elde edilen bulgulara dayanarak, refakatsiz çocukların karşılaştıkları sorunlara da çeşitli çözümler sunmayı hedeflemektedir. --------------------The increasing number of children traveling to countries for asylum and refuge without parents or primary caregivers has been one manifestation of the rise in the migratory movements over the last decade. As the migration journey is challenging and the asylumseekers/refugees/migrants face severe aggrievements through their journey, the issue has been on the international agenda regarding the right and responsibilities of migrants and the host country population. Unaccompanied minors' status has been significant in these discussions as the asylum-seeking unaccompanied minors constitute a considerably large chunk within the migrant population, and they have been the most precarious ones. In this regard, there is a need to give special attention and support to unaccompanied minors in the asylum-seeking/migrating process as they face more vulnerability and precarity because of their tender age and lack of relatives. The studies that comparatively examine the status of unaccompanied minors in national and international law has been sparse. Given this gap in the literature, this thesis focuses on unaccompanied minors' rights and responsibilities in national and international migration law, their scope, and implementations in different countries. In order to assess the actual practice of the rights of unaccompanied minors in international law, this study examines the decisions by the European Court of Human Rights, the reports of national and international civil society organizations. Based on the findings from these reports, it also aims to offer several solutions to the problems that unaccompanied minors face