Türkiye'de yaşlılara yönelik sosyal politika uygulamaları

Yaşlı nüfus oranının artması ve doğum oranının düşmesi sonucunda ortaya çıkan demografik yaşlanma, 20. yüzyıl itibariyle gelişmiş ülkelerde başlamıştır. 21. yüzyıl ile beraber gelişmekte olan ülke nüfusları da hızlı bir yaşlanma eğilimine girmiştir. Sosyolojik bağlamda modernite ve kentleşmenin neden olduğu toplumsal değişimler, yaşlılıkta ortaya çıkan ihtiyaçların karşılanması ve sorunların giderilmesinde başat rol alan aile desteğinin giderek azalmasına neden olmuştur. Böylece sosyal devletin yaşlılara yönelik sosyal politikalar geliştirmesi ve uygulaması gerekliliği ortaya çıkmıştır. Gelişmekte olan ülkeler arasında bulunan Türkiye, 2000'li yıllar itibariyle demografik yaşlanma olgusu karşısında çeşitli sosyal politikalar geliştirerek mevcut hizmetlerin iyileştirilmesi ve yaygınlaştırılması yanında, çeşitli yeni hizmetler sunmaya başlamıştır. "Türkiye'de Yaşlılara Yönelik Sosyal Politika Uygulamaları" adlı çalışmada bütüncül bir yaklaşım ile nüfusun hızlı yaşlanma eğilimi karşısında geliştirilen politikalara ve verilen hizmetlere dair yaşanan sorunlar ve yetersizlikler tespit edilerek, bu alanda üretilen sosyal politikalara katkı sunmak amaçlanmıştır. Çalışmada yaşlılara yönelik kurulmuş ve/veya yaşlılara yönelik faaliyet yürüten sivil toplum kuruluşları (STK) ile yapılan derinlemesine görüşmelerle, konuya ilişkin profesyonel verilerin toplanması amaçlanmıştır. Araştırma bulgularında yaşlılara yönelik politikaların geliştirilmesine yönelik çalışmaların ilgili bakanlıkların, kurumların, kuruluşların, yerel yönetimlerin ve STK'ların bir araya geldiği ve etkin rol aldığı bir süreç olarak işletilememesi temel sorun olarak ortaya çıkmıştır. Bu soruna bağlı olarak yaşlılara sunulan sosyal hizmetlerde koordinasyon ve sürdürülebilirlik bakımından problemler ve yetersizlikler olduğu tespit edilmiştir. --------------------Beginning with the 20th century in developed countries, rising of the elderly population and declining birthrate creates population ageing. From the 21th century, the developing countries populations have started to ageing fastly as well. Social changes that are connected to modernity and urbanization in the sociological perspective lead declining of family support in the elderly which is the leading term in overcoming problems and fulfillment of needs in elders. Thus, the social state has to develop and implement social policies for the elderly.In the 2000s, Turkey, as a developing country, has started to offer new services by developing social policies and improving existing services in relating to population ageing. The study named "Social Policy Implementations For Elderly People in Turkey", aimed to determine developed social policies for the rapid ageing trend of the population and problems, deficiencies that encountered in services offered and to contribute social policies by this work. In this research, in-depth interviews have done with NGOs established for the elderly or their field of activity is elders and it’s aimed to collect professional data regarding the subject. From the research, it concluded that ministries, institutions, local administrations and NGOs that work for developing social policies that centered the elderly is not working in cooperation lead to main problems. As a result of this problem, it has been determined that there are problems and deficiencies in terms of coordination and sustainability in social services provided to the elderl