COVİD-19 pandemi sürecinde ergoterapi öğrencilerinde akıllı telefon kullanımı ile okupasyonel denge arasındaki ilişkinin incelenmesi

Amaç: Covid-19 pandemisi ile birlikte öğrencilerin evde geçirdikleri zamanın artması; kendine bakım, üretici aktiviteler ve serbest zaman aktivitelerine ayrılan zamanı etkilemiştir. Bunların yanı sıra dijitalleşen dünyamıza teknoloji kullanımı pandemi ile birlikte gittikçe artmaktadır. Covid-19 pandemisi ile birlikte ergoterapi öğrencilerinin akıllı telefon kullanımları ile okupasyonel denge arasındaki ilişkiyi incelemek ve okupasyonel dengenin sağlanmasına yönelik stratejiler oluşturmak amacıyla bu çalışma planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 18- 25 yaş aralığında bulunan 92 ergoterapi bölümü öğrencisi dâhil edildi. Bireylerin demografik bilgileri kaydedildi. Bireylerin okupasyonel dengelerini değerlendirmek için Aktivite-Rol Dengesi Anketi; akıllı telefon bağımlılığını değerlendirmek için ise Akıllı Telefon Bağımlılığı Kısa Form Ölçeği kullanıldı. Non-parametrik değişkenler arasındaki ilişkinin yönünün ve düzeyinin belirlenmesinde Spearman Korelasyon analizi kullanıldı. Sonuçlar: Katılımcıların yaş ortalamaları 20,78±1,96 yıldı. Katılımcıların 79’u (%85,9) kız öğrenci, 13’ü (%14,1) erkek öğrenciydi. Öğrencilerin akıllı telefon kullanımı ile okupasyonel dengeleri arasında istatistiksel olarak ileri derecede anlamlı ilişki bulunmuştur (p