Policy of the Mongols towards south east asian states

Moğol İmparatorluğu Cengiz Kağan'dan itibaren hızlı bir genişleme siyaseti sürdürmüş ve kısa süre içerisinde o güne dek börülen en büyük imparatorluk olmayı başarmıştır. her ne kadar Moğol imparatorluğunun beşinci kağanı olan Kubilay döneminde bu genişleme yavaşlamış gibi görünse de aslında bu dönemde de Moğol askeri ve dipşomatik seferleri devam etmiştir. dünyada da Moğol imparatorluğu ile ilgili en az dikkat çeken alanlardan olan Moğol İmparatorluğunun Güneydoğu Asya siyaseti ülkemizde de hemen hiç dikkat çekmemiştir. Son dönemde Moğol İmparatorluğuna ve Moğol tarihine olan ilginin artması sevindiricidir. Ancak bu ilgi genellikle İran, Rusya ve Batı Asya sahası ile Orta Asya ile sınırlı kalıp Doğu ve Güneydoğu Asya'da Moğol İmparatorluğunun faaliyetleri ne yazık ki yeterli ilgiyi görmemiştir. Bu çalışma Moğol İmparatorluğu ve Yuan hanedanının Güneydoğu Asya'daki devletlere karşı güttüğü askeri, siyasi ve ekonomik siyaseti inceleyerek açıklamayı amaçlamaktadır.The Mongol Empire pursued a vigorous expansion policy beginning with Jinggis Qaghan and succeeded in becoming the largest empire on earth to that date. Although this expansion process seemed to have subsided by the time of Khubilai, the fifth Mongol Qaghan, the military and diplomatic endeavors of the empire, in fact, continued all fronts. The South East Asia policy of the Mongols has received little attention in Turkey as well as the world academia. It is encouraging to see a recent renewal of interest on Mongol history and the Mongol Empire. However, this interest is focused on Iran, Anatolia, other parts of West and Central Asia, and the interest on Mongol conquests and empire in East and South East Asia is unfortunately rather limited in Turkey. This article aims to examine the military, diplomatic and economic policies of the Mongol Empire and the Yuan dynasty in South East Asia. Although the Mongols did not hesitate to utilize military might in South East Asia as elsewhere, their South East Asia policy was rather shaped by diplomacy. They resorted to military action when diplomacy failed. These Mongol campaigns in South East Asia had enduring affects, particularly in Indochina, such as the southward migration of the Thai tribes as well. This study was written using the Chinese and South East Asian primary sources and the secondary research on the field