Sjukepleiar sine haldningar til rusavhengige pasientar

Bakgrunn: Etter at Rusreformen kom i 2004, har menneske med rusproblem fått same rettar til behandling og naudsynt helsehjelp som andre pasientgrupper. Sjølv om det har vore auka merksemd kring ruslidingar dei siste åra, er det fortsatt store utfordringar knytt til behandling, utreiing og øvrig oppfølging til rusavhengige. Sjukepleiarar har ei sentral rolle for å få hjelpe desse pasientane. Hensikt: Hensikta med litteraturstudien er å undersøkje korleis sjukepleiar sine haldningar er i møte med rusavhengige pasientar, og korleis desse haldningane påverkar omsorgen. Metode: Ein systematisk litteraturstudie som byggjer på ein review-, seks kvalitative og to kvantitative forskningartiklar. Resultat: Funna viser at haldningane avhengjer av erfaring og kunnskap. Sjukepleiarar har i hovudsak negative haldningar til rusavhengige pasientar. Rusavhengige blir oppfatta som ei vanskeleg og krevjande pasientgruppe. Desse haldningane gjer at rusavhengige pasientar blir møtt stigma og diskriminering, og får mindre merksemd og tid enn andre pasientar. Sjukepleiarane gir uttrykk for behov for auka kompetanse. Konklusjon: Litteraturstudien viser at sjukepleiar sine haldningar mot rusavhengige pasientar stort sett er negative. Negative haldningar påverkar omsorgen i negativ grad, og gjer det vanskeleg å etablere ein personleg relasjon bygd på tillit