Kennsla yngri nemenda sem glíma við stærðfræðiörðugleika

Þessi ritgerð fjallar um kennslu yngri nemenda sem eiga við stærðfræðiörðugleika að etja. Fyrst er fjallað almennt um áherslur og inntak stærðfræðináms yngri nemenda. Kennari þarf við upphaf grunnskólagöngu að meta stöðu barnsins og styðja síðan nemendur að byggja ofan á þá þekkingu sem fyrir er. Leggja þarf áherslu á kennslu þar sem byggt er á virkri hugsun nemenda m.a. með því að spyrja opinna spurninga og fá nemendur til að útskýra leiðir að lausnum. Sérstaklega er hér fjallað um þróun í talna- og aðgerðaskilningi barna og hvernig nemendur læra í fyrstu bekkjum grunnskóla að ná valdi á reikniaðgerðunum fjórum; samlagningu, frádrátt, margföldun og deilingu ásamt því að ná skilningi á uppbyggingu tugakerfisins. Lítil leikni í meðferð talna og óhentugar talningaraðferðir gefa vísbendingu um stærðfræðiörðugleika. Mikilvægt er að greina vandann sem fyrst hjá nemendum í yngri bekkjum grunnskóla og styðja nemendur vel í að byggja upp grundvallarfærni til að byggja frekara stærðfræðinám á. Í seinni hluta ritgerðinnar er fjallað nánar um hvaða námsgögn, hjálpargögn og kennsluaðferðir geta hentað vel í kennslu nemenda með stærðfræðiörðugleika