Fathers‘ parental role in their children’s primary school education

Samstarf foreldra við skóla er talið gegna lykilhlutverki í farsælli skólagöngu barna þeirra. Því er mikilvægt að uppalendur barna taki þátt og stuðli að góðum samskiptum sín á milli. Í þessari rannsókn er farið ofan í saumana á upplifun feðra af íslensku grunnskólasamfélagi barna þeirra. Íslenskt skólasamfélag er oft talið einsleitt þar sem meirihluti stéttarinnar eru konur. En rauði þráður rannsóknarinnar er að skoða hvernig feður upplifa samskipti við grunnskóla barna þeirra ásamt því hvernig þeir meta eigið framlag til skólasamfélagsins. Þá er einnig kannað hvert feður telja hlutverk sitt vera í skólagöngu barna sinna og hvert viðhorf þeirra er til þeirra krafna sem gerðar eru til þeirra. Markmið þessarar rannsóknar er að varpa ljósi á upplifun feðra af eigin foreldravirkni í íslensku skólastarfi og hvernig þeir takast á við hlutverk sitt sem foreldri barns á grunnskólastigi. Rannsókn þessi er byggð á eigindlegri aðferðafræði en notast var við hálfopin viðtöl sem voru tekin við níu íslenska feður, sem telja sig vera virka í skólasamfélagi barna sinna. Þessi viðtöl voru tekin á árunum 2017-2018 og eru hluti af gagnabanka í stærra verkefni, sem styrkt var af Jafnréttissjóði Íslands, og nefnist Virkni, val og skyldur foreldra á íslenskum menntavettvangi. Niðurstöður rannsóknarinnar benda til þess að konur sinni fremur formlegri þátttöku í skólastarfinu en feður. Af gögnum rannsóknarinnar var ljóst að feðurnir höfðu hagsmuni og velferð barna sinna að leiðarljósi og voru virkir í skólastarfinu. Hins vegar sýna niðurstöðurnar að í flestum tilfellum sinna mæður barnanna þáttum skólastarfsins meira en feðurnir, þ.e. þær aðstoða við heimanám, og taka almennt meiri þátt í viðburðum á vegum skólans. Í viðtölunum við feðurna mátti sjá að allir vildu þeir eyða meiri tíma með börnum sínum og taka meiri þátt í uppeldi þeirra. Þeir töldu sig þó finna fyrir samfélagslegum hindrunum hvað það varðaði, t.d. í formi vinnuálags á starfsvettvangiParental collaboration with schools is considered to play a key role in their children’s successful schooling. That is why caregivers need to participate in their children’s upbringing and promote good communication between each other. This study delves into fathers' experiences of their children's Icelandic primary school community. The Icelandic school community is often considered homogenous as the majority of the school staff are women. The common thread of the study is to examine how fathers experience communication with their children’s primary school as well as how they evaluate their contribution to the school community. The research also examines how fathers consider their role to be in their children’s schooling and what their attitudes are towards the demands they receive from the school. This research aims to shed light on fathers' experience of their parenting activity in Icelandic schoolwork and how they deal with their role as parents of a child at a primary school level. This study is based on a qualitative methodology and semi-structured interviews conducted with nine Icelandic fathers, who consider themselves active in the school community of their children. These interviews were conducted in the years 2017-2018 and are part of a database in a larger project that received a grant from the Icelandic Gender Equality Fund (Jafnréttissjóður Íslands) and is called Activity, choice and responsibilities of parents in the Icelandic educational field. The results of the study indicate that mothers are more likely to participate in school activities than fathers. In the course of the study, it was clear that fathers had the interests and well-being of their children in mind and were active in their education. On the other hand, the results show that in most of the cases, mothers attend to aspects of education more than the fathers, hence help with homework, general participation, and attendance at events. In the interviews with the fathers, it could be seen that all the fathers wanted to spend more time with their children and participate more in educational aspects. However, they felt that they were experiencing social barriers, e.g. in the form of workload in their field of work