Jękły głuche kamienie – / Ideał sięgnął bruku – –

Słowa te pochodzą z finału wiersza Cypriana Kamila Norwida Fortepian Szopena. Został on włączony do zbioru Vade-mecum, a nawoływanie kończące utwór w całości brzmi: „Ciesz się, późny wnuku!… / Jękły głuche kamienie – / Ideał sięgnął bruku – – ”. Słowa te są poetycką interpretacją obrazu przedstawionego w drugiej części wiersza, a ukazującego fortepian Chopina wyrzucany na bruk z płonącego budynku (Fragment tekstu)