Teachers are just like people

Wij horen vaak dat er van alles en nog wat mis is met leraren. Vooral hun ict-vaardigheden zijn hopeloos. Docenten, zo heet het dan, weten niet hoe ze ict in de les moeten gebruiken, behoren tot een ouderwetse generatie van digitale allochtonen, zitten zo muurvast in hun methodes en gewoontes dat ze niet aan ‘eigentijdse’ leermiddelen willen, enzovoorts. En dat ondanks alle tijd en geld die overheden telkens weer steken in programma’s – beginnend in de jaren tachtig van de vorige eeuw tot op de dag van vandaag (denk aan het 100-scholenproject, PRINT, Informatica Stimuleringsplan, POCO, Committ, Europese Digitale Rijbewijs, Kennisnet, Wikiwijs, …). Keer op keer, ondanks alle inzet van menskracht en middelen, alle trainingen door talloze bedrijfjes en instellingen, alle goede bedoelingen van leermiddelenmakers, docenten, schoolleiders en -bestuurders slagen we er niet in om te bereiken wat in allerlei andere beroepssectoren vanzelfsprekend lijkt te gebeuren, te weten effectief, efficiënt en zelfs bevredigend gebruik van ict-tools in oude en nieuwe werkprocessen. Misschien handig, denk ik dan, om eens te kijken wat we uit onderzoek weten over redenen van docenten om wel of geen ict te gebruiken