Groningen, De Wijert Noord (Gemeente Groningen, Gr.) Een Archeologisch Bureauonderzoek & Inventariserend Veldonderzoek (IVO-O) Verkennende Fase

In verband met een herstructurering is een archeologisch onderzoek uitgevoerd in het noorden van de wijk De Wijert te Groningen, gemeente Groningen, provincie Groningen. Onderdeel van de plannen is de sloop van enkele woonblokken die vervangen zullen worden door nieuwbouw met een iets groter oppervlak. Voor realisatie van de plannen is graafwerk nodig dat een bedreiging vormt voor mogelijke archeologische waarden in de bodem. Het doel van het onderzoek is om vast te stellen wat de kans is op de aanwezigheid van archeologische waarden. Het onderzoek bestaat uit een bureauonderzoek (protocol 4002) en een veldonderzoek, verkennende fase (IVO-O; protocol 4003). Bij het bureauonderzoek zijn bronnen geraadpleegd op het gebied van fysische geografie, archeologie en historische geografie. Tijdens het veldonderzoek zijn zevenentwintig boringen geplaatst om de opbouw en gaafheid van de bodem te bepalen. Plangebied De Wijert Noord ligt op de westelijke flank van de Hondsrug. Omstreeks de periode van 1500 vC tot 100 nC bevond zich hier een veenmoeras, waarna het gebied overstroomd raakte door de zee en veranderde in een kwelder. Bij proefsleuvenonderzoek direct oostelijk van het plangebied zijn scherven aardewerk en een greppel uit de periode ijzertijd – romeinse tijd gevonden. Op de kadastrale kaart van 1811-1832 wordt het gebied weergegeven als hooiland. Begin jaren '60 werd de wijk De Wijert aangelegd. In het plangebied ligt in de ondergrond een dekzandrug die van noordwest naar zuidoost loopt. In het zand bevindt zich een goed ontwikkelde podzolbodem waarvan in het grootste deel van het terrein een restant van de uitspoelingshorizont aanwezig is. In vrijwel het hele gebied is zeeklei afgezet waarvan bij de meeste boringen nog een intacte laag is aangetroffen. Bij negentien van de zevenentwintig boringen zijn één of meerdere cultuurlagen vastgesteld. Het gaat om de oude bouwvoor van voordat de woonwijk werd aangelegd en om oudere lagen die gevormd zijn door ploegen of intensieve betreding door vee. Bij zes boringen wordt de oude bouwvoor van een diepere cultuurlaag gescheiden door een intacte laag zeeklei. Bij aanleg van de woonwijk werd een halve tot een hele meter grond opgebracht. Het onderzoek heeft één vondst opgeleverd: een scherf handgevormd aardewerk uit waarschijnlijk de periode ijzertijd – romeinse tijd. Het plangebied kent twee potentieel archeologische niveaus. Het onderste is het zand van de dekzandrug dat geschikt lijkt te zijn geweest als vestigingsplek voor de mens totdat het gebied regelmatig overstroomd raakte omstreeks de vroege middeleeuwen. Doordat de bodem in het grootste deel van het plangebied nog gaaf is kunnen eventuele archeologische resten bewaard gebleven zijn. Het tweede potentieel archeologische niveau is de ondieper gelegen zeeklei waarin archeologische resten kunnen liggen uit de middeleeuwen