Archeologisch bureauonderzoek. Zonnepark Apeldoorn A50 nabij Woudhuizerweg 88-90. Gemeente Apeldoorn.

KSP Archeologie heeft een archeologisch bureauonderzoek uitgevoerd voor een zonnepark langs de Woudhuizerweg in Apeldoorn. Het onderzoek is uitgevoerd in het kader van de ruimtelijke onderbouwing. Op basis van de landschappelijke eenheden die voorkomen binnen het plangebied en de bekende archeologische vindplaatsen uit de omgeving is aan de welving in het noordoosten van het plangebied een hoge verwachting toegekend voor uit het Laat-Paleolithicum tot en met het Neolithicum. De bekende vuursteenvindplaatsen uit de omgeving dateren voornamelijk uit het Mesolithicum. Aan de welvingen in het westelijke deel van het plangebied is een middelhoge verwachting toegekend voor deze periode. Aan de overige lager gelegen delen binnen het plangebied is een lage verwachting toegekend. In de periode Neolithicum tot en met de Vroege Middeleeuwen is het plangebied en omgeving geen aantrekkelijk woon-akkergebied vanwege de drassige bodem en het ontbreken van grotere, goed ontwaterde dekzandrugcomplexen. Vanaf de Late Middeleeuwen kwam de ontginning langzaam op gang en met name vanaf de 12e eeuw vestigen zich boeren in het gebied op de kleine dekzandkopjes en welvingen. Op basis van historisch kaartmateriaal is duidelijk dat de hoge welving in het noordoosten van het plangebied in gebruik is genomen als akker. Op basis van de historische gegevens is de kans groot dat deze akker met schuur/schaapskooi en mogelijke boerderij eind 16e eeuw is aangelegd, maar de oorsprong kan verder terug gaan tot in de 12e eeuw. De rest van het plangebied is tot begin 20e eeuw in gebruik gebleven als heide. Wanneer een grotere kabeldichtheid nodig is in de middelhoge of hoge verwachtingszones dan vanuit archeologisch oogpunt aanvaardbaar is dan zal vervolgonderzoek nodig zijn om mogelijke vuursteenvindplaatsen op te sporen. Ook wanneer veel aanplant van bomen en/of diep wortelende beplanting wordt gerealiseerd, een natuurvriendelijke oever of een vijver wordt aangelegd binnen de zone met zowel een lage als middelhoge verwachting is vervolgonderzoek nodig. Voor zowel de lage als de middelhoge verwachtingszone, waar grootschalige aanplant van bomen/struiken, natuurvriendelijke oevers en de aanleg van een vijver is gepland, is het advies om een gefaseerd booronderzoek uit te voeren. Op basis van het beschikbare ontwerp is alvast een richting gegeven met betrekking tot de noodzaak van vervolgonderzoek aan de hand van de geplande ingrepen. Hieronder een overzicht met de aanbevelingen en adviezen: - De aantasting van het archeologische bodemarchief door de fundering van zonnepanelen op palen is als gering beoordeeld. Voor de plaatsing van de zonnepanelen wordt daarom geen nader archeologisch onderzoek geadviseerd. - Het uitgangspunt is om de kabels indien mogelijk bovengronds aan te leggen en om tussen de benodigde ondergrondse kabels voldoende ruimte te laten zodat aantasting van het archeologische bodemarchief beperkt blijft. Op basis van de aard en omvang van de verwachte vindplaatsen is het advies om de kabelsleuven minimaal 10 m uit elkaar te leggen in de middelhoge verwachtingszone. Hiermee wordt ervoor gezorgd dat de trefkans op kleine vuursteenvindplaatsen laag blijft en het informatieverlies van grotere vindplaatsen beneden de 5% blijft. In de hoge verwachtingszone is het advies om een tussenruimte van minimaal 40 m tussen de kabelsleuven aan te houden. Hiermee wordt ervoor gezorgd dat de trefkans op kleine of middelgrote vuursteenvindplaatsen laag blijft en het informatieverlies van grotere vindplaatsen beneden de 1% blijft. Mocht dit niet mogelijk zijn, dan is vervolgonderzoek nodig om vast te stellen of binnen de hoge verwachtingszone vuursteenvindplaatsen aanwezig zijn. - Geen vervolgonderzoek ter plaatse van de transformatorhuisjes en inkoopstations in de lage verwachting vanwege geringe omvang van de bodemverstoring. Wel vervolgonderzoek op de twee gebouwlocaties die in de middelhoge verwachtingszone liggen. - Aangezien de ingrepen (aanplanten van bomen/struiken, aanleggen van natuurvriendelijke oevers en een vijver) binnen de zones met een lage verwachting de ondergrens van 2.500 m2, overschrijden, is de kans dat een mogelijke vindplaats wordt verstoord reëel en wordt vervolgonderzoek geadviseerd om de archeologische waarde van de locatie te bepalen. - Het vervolgonderzoek zal in eerste instantie bestaan uit een verkennend booronderzoek. - Als een (deels) intacte podzolbodem aanwezig is, dan zal in de intacte zones een karterend booronderzoek worden uitgevoerd. - Wanneer een vuursteenvindplaats wordt aangetroffen, zal waarderend onderzoek door middel van proefsleuven nodig zijn om vast te stellen of een behoudenswaardige vindplaats aanwezig is. - Voor de historische verwachtingslocatie van de boerderij uit de Nieuwe tijd (mogelijk Late Middeleeuwen) wordt geadviseerd om de stap van een booronderzoek over te slaan en direct over te gaan op proefsleuven indien de bodem daar dieper dan 0,35 cm beneden maaiveld wordt verstoord