Ψυχική νόσος και Γεώργιος; Βιζυηνός: η αυτοβιογραφική καταγραφή ως λογοτεχνικό αποτύπωμα

Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές.Στην παρούσα εργασία, έγινε προσπάθεια να μελετηθεί ολόπλευρα, κατά το δυνατόν, τόσο η φυσιογνωμία του Βιζυηνού όσο και το έργο του, συνδυάζοντας, ως οφείλαμε, πορίσματα από την ψυχιατρική και την ψυχολογία σε βαθμό τέτοιο που να μην αναλωθούμε σε λεπτομέρειες που δεν κρίνονται απαραίτητες και δεν εξυπηρετούν το αντικείμενο μελέτης της εργασίας. Σημαντικό έναυσμα για την εργασία αυτή αποτέλεσε να επιθυμία να καταδειχθεί με ποιον τρόπο το περιβάλλον, στο οποίο αναπτύσσεται ο δημιουργός, επηρεάζει τον τρόπο που εξελίσσεται το έργο του και τελικά καταγράφεται σε αυτό, δημιουργώντας ένα αυτοβιογραφικό αποτύπωμα. Επιπλέον, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στο να καταδειχθεί ο τρόπος που η λογοτεχνία στην περίπτωση του Βιζυηνού δομεί ένα προστατευτικό περιβάλλον για τους ψυχικά νοσούντες και όχι μία προσπάθεια περιθωριοποίησης, μεταφέροντας το κοινωνικό κατεστημένο.In the present essay, are studied in detail, as possible, the physiognomy and work of Vizeynos combining, as owed, conclusions from the psychiatry and the psychology in such degree that we are not spent in details that are not considered essential and do not serve the aim of study of this particular work. Important spark for this work constituted the need to underline in what way the environment, in which is developed the author, influences the way that he evolves and finally in what way his experiences are recorded in this, creating an autobiographic imprint. Moreover, special attention was paid to the way literature in the case of Vizeynos structures a protective environment for their mentally ill people, avoiding the marginalisation and social stereotype