Autograf Jana Stefaniego i nowa edycja muzyczna «Krakowiaków i Górali»: Raz jeszcze o sytuacji tekstologicznej opery

Przedmiotem artykułu jest sytuacja tekstologiczna opery Wojciecha Bogusławskiego i Jana Stefaniego Cud czyli Krakowiacy i Górale, a podstawowym celem – próba połączenia dotychczas rozbieżnych perspektyw i stanowisk badaczy libretta (przede wszystkim Mieczysława Klimowicza) i przekazów muzycznych (edycja źródłowo-krytyczna opery Adama Tomasza Kukli). Autor analizuje edycję Kukli w kontekście aktualnego stanu badań filologicznych nad librettem i wskazuje jej dyskusyjne założenia – niedostateczne uwzględnienie tych badań oraz użycie lwowskiej wersji libretta bez względu na jej znane braki. Przedstawia wątpliwości dotyczące stanowiska Klimowicza, autora ostatniej edycji literackiej libretta, w kwestii oceny autograficznej partytury Stefaniego, i wynikające z niego problemy edycji literackiej. Ostatecznie formułuje argumenty za przyjęciem możliwie najwcześniejszej datacji autograficznej partytury (prapremiera 1794) – wbrew zbyt ostrożnemu stanowisku Kukli – i proponuje nową interpretację sytuacji tekstologicznej opery uwzględniającą tę hipotezę.