Autopromocja stacji telewizyjnych z perspektywy retorycznej. Techniki perswazyjne

This paper discusses the persuasive techniques employed by media broadcasters in the self-promotional activities of television stations. A persuasive technique is understood as a specific manner of conduct of a broadcaster in the process of communication in which in order to increase their impact, a broadcaster emphasises or modifies some elements of the process. The starting point is the assumption that the selection of the persuasive techniques is related to such rhetoric determiners as the context of the operations of the media (consequences of technological changes: unification of media products, overwhelming increase in the amount of information, and ever growing global competition), the intended recipient, and the aim a broadcaster intends to achieve. The research material enabled the identification of the persuasive techniques in the self-promotional activities of media broadcasters emoployed at three levels: (1) mode of conveying information (e.g. repeating, and inherited audience); (2) content (e.g. positive selection technique, fragmentation, utilisation of the inaccessibility principle, emphasising the benefits of interacting with a medium, increasing the attractiveness of a communication by referring to broadly understood authority figures); and (3) form of communication (the technique of uniqueness).Przedmiotem opisu są techniki perswazyjne wykorzystywane przez nadawców medialnych w działaniach autopromocyjnych stacji telewizyjnych. Technika perswazyjna rozumiana jest jako określony sposób postępowania nadawcy w procesie komunikowania, w którym, w celu zwiększenia skuteczności oddziaływania, akcentowane lub modyfikowane są pewne elementy tego procesu. Punktem wyjścia jest założenie, że dobór technik perswazyjnych jest pochodną takich retorycznych determinant, jak kontekst funkcjonowania mediów (skutki zmian technologicznych: unifikacja produktów medialnych, lawinowy przyrost liczby informacji, coraz większa, globalna konkurencja), programowany odbiorca i cel, jaki chce osiągnąć nadawca. Materiał badawczy pozwolił na wyodrębnienie w działaniach autopromocyjnych nadawców medialnych technik perswazyjnych realizowanych na trzech poziomach: 1) sposobu przekazania informacji (np. powtarzanie i publiczność odziedziczona); 2) treści (np. technika selekcji pozytywnej, fragmentacja, wykorzystanie reguły nieodstępności, eksponowanie korzyści płynących z interakcji z medium, zwiększanie atrakcyjności przekazu poprzez powoływanie się na szeroko rozumiane autorytety) i 3) formy przekazu (technika niezwykłości)