The mentality of Polish immigrants after the November Uprising at the example of Poles living in the Breton department of Côtes-du-Nord

The collapse of the November Uprising and forced emigration to Western Europe has changed completely the lives of several thousand Polish officers, re-shaping their way of thinking and acting. Steeped in romantic ideals, seek ing the freedom of his country, unsatisfactory by small freedoms of the Polish Kingdom, prepared for military service, they suddenly found themselves in ex ile, in a completely new reality. In the new situation the Poles behaved differently what can be seen on the example of Poles who were forced to settle in the French provinces, for ex ample, in the Breton department of Côtes-du-Nord. Some of them fell into conflict with the law; others wanted in France to continue theirs studies in terrupted by the uprising or find an employment commensurate with their education; a small percentage of Polish immigrants come to terms with their new life in Brittany, where they have taken a job below their qualifications and starting family. But regardless of the further fate, they have not lost the old romantic ideals and the rest of their life they worried about the future of captivated Poland.Upadek powstania listopadowego i przymusowa emigracja do zachodniej Europy zmieniła całkowicie życie kilku tysięcy polskich oficerów, na nowo kształtując ich sposób myślenia i działania. Przesiąknięci ideałami romantycznymi, dążący do wolności swojego kraju, niezadowalający się niewielkimi swobodami Królestwa Polskiego, przygotowani do służby wojskowej, nagle znaleźli się na emigracji, w całkowicie nowej dla nich rzeczywistości. Celem artykułu jest przedstawienie postaw i zachowań polskich emigrantów polistopadowych zamieszkałych na dalekiej francuskiej prowincji. Za przykład posłużyli Polacy wysłani do bretońskiego departamentu Côtes-du-Nord. Artykuł przedstawia zachowanie Polaków, ich postrzeganie przez francuskie władze lokalne i miejscową ludność, niekiedy popadanie w konflikt z prawem, próby kontynuowania nauki i podjęcia pracy zgodnej z ich wykształceniem, a także pogodzenie się ze swoim nowym życiem Bretanii, dążenie do założenia rodziny i życiowej stabilizacji. Jednocześnie wydarzenia Wiosny Ludów pokazały, że mimo znacznej odległości od własnego kraju i wielu lat spędzonych na emigracji wciąż były dla nich ważne losy ich własnej ojczyzny.Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w OlsztynieBallini A. C., Les exilés polonais dans le pays de Paimpol (1833–1864), „Société d’Émulation des Côtes-d’Armor” 2009, T. 138, s. 371–394.Barszczewska-Krupa A., Generacja powstańcza 1830–1831. O przemianach w świadomości Polaków XIX wieku, Łódź 1885.Harismendy P., Les réfugiés politiques en Bretagne (1830–1848), „Annales de Bretagne et des Pays de l’Ouest” 2002, T. 109, nr 4, s. 41–58.Kalembka S., Wielka Emigracja. Polskie wychodźstwo polityczne w latach 1831–1862, Warszawa 1971.Karpińska A., Zakład emigracyjny w Besançon 1832–1833, „Studia i Materiały do Historii Wojskowości”, 1985, T. 28, s. 183–197.Kasparek N., Żołnierze powstania listopadowego w Prusach. Powroty i emigracja, „Komunikaty Mazursko-Warmińskie” 1993, R. 37, z. 1, s. 77–94.Kasznik A. H., Polityka finansowa monarchii lipcowej wobec emigracji polskiej, „Studia Historyczne” 1973, R. 16, z. 4, s. 497–521Kergrist J., Les bagnards du canal Nantes-Brest. La vie au camp Glomel (1823–1832), Spézet 2003.Konarska B., Polskie drogi emigracyjne. Emigranci polscy na studiach we Francji w latach 1832–1848, Warszawa-Łódź 1986Stawiak-Ososińska M., Kobiety w Wielkiej Emigracji polistopadowej [w:] J. E. Zamojski (red.), Kobiety i młodzież w migracjach, Warszawa 2005, s. 95–112.Witkowska A., Emigracyjne doświadczenie biedy i bogactwa [w:] M. Piwińska (red.), Romantycy i Europa. Marzenia, doświadczenia, propozycje, Warszawa 2006, s. 63–75.Ziółek J., Emigracja polska po 1848 roku. Działalność polityczna, „Roczniki Humanistyczne” 1996, T. 44, z. 2, s. 175–197.8710