Invloed van Joint Attention op de relatie tussen Moederlijke Sensitiviteit en Taalvaardigheid van Kinderen

Achtergrond: Taalvaardigheid is een vroege ervaring die een belangrijke rol speelt in de sociale-, emotionele-, academische- en cognitieve ontwikkeling van kinderen. Er is echter weinig bekend over de voorspellers van taalvaardigheid bij kinderen. Onderzoeksvraag/hypothesen: Verwacht wordt dat moederlijke sensitiviteit en joint attention (JA) voorspellers zijn van taalvaardigheid en dat JA een mediërend effect heeft op de relatie tussen moederlijke sensitiviteit en taalvaardigheid. Methode: 40 moeder-kind-dyades namen deel aan de ouder-kind interactie observatie (Parent Child Inventory [PCI]). Moederlijke sensitiviteit is gemeten met de Emotional Availability Scales [EAS], JA met een zelfontwikkelde observatieschaal en taalvaardigheid middels de Bayley Scales of Infant Development-III-Nederlandse versie [BSID-III-NL]. Correlaties tussen de variabelen zijn gemeten middels een Pearson’s r, voorspellende relaties tussen variabelen middels Multipele Regressie Analyses, het effect van JA op de relatie tussen moederlijke sensitiviteit en taalvaardigheid middels een mediator analyse en met behulp van een Sobel test is nagegaan of het gevonden mediatie-effect significant was. Resultaten: 18 jongens (45.0%) en 22 meisjes (55.0%), tussen de 9 en 11 maanden oud (M = 302 dagen, SD = 11.72) hebben deelgenomen. Geen van de verwachte relaties waren significant en er was geen significant mediatie-effect van JA. Conclusie: In huidig onderzoek blijkt geen verschil te zijn in de taalvaardigheid van kinderen met sensitieve of minder sensitieve moeders. Tevens blijkt JA geen invloed te hebben op de relatie tussen moederlijke sensitiviteit en taalvaardigheid. Er is meer en betrouwbaarder onderzoek nodig naar voorspellers van taalvaardigheid