Monitoring van ecologische risico’s bij actief bodembeheer van slootdempingen in de Krimpenerwaard : afrondende rapportage T1-monitoring Ecologie

In de Krimpenerwaard liggen circa 6500 slootdempingen en vuilstorten. Het dempingsmateriaal bevatregelmatig verontreinigingen, zodat voor de hele regio sprake is van een geval van ernstigebodemverontreiniging. Het gebiedsgericht bodembeheerplan voorziet in het afdekken van deverontreinigde slootdempingen met gebiedseigen schone grond. De effectiviteit van de sanering wordtgeëvalueerd op basis van monitoring van ecologische risico’s. Dit rapport beschrijft de resultaten vande T1-monitoring, waarin in een relatief korte tijd na afdekken (twee tot vier jaar) de effectiviteit vande maatregel wordt beoordeeld. De saneringsmaatregel blijkt de meeste nadelige effecten van deslootdemping op soortensamenstelling en aantallen regenwormen te hebben weggenomen. Degehalten zware metalen in twee onderzochte regenwormsoorten zijn na sanering over het algemeenlager dan de gebiedseigen referentie in de T0-monitoring. De saneringsmaatregel is dus op de kortetermijn effectief om de risico’s voor doorvergiftiging van zware metalen terug te brengen totgebiedseigen niveau. De PCB-gehalten in de twee soorten regenwormen vertonen veel variatie tussende jaren. De tendens is dat de gehalten in dempingmonsters lager zijn dan in referentiemonsters.Vanwege de grote variatie en het beperkt aantal onderzochte locaties zijn deze conclusies alleen metvoorzichtigheid te trekken. Het PCB-gehalte in mollen bleek ook sterk variabel, in ruimte en in tijd.Mollen die in de T1-monitoring gevangen zijn op afgedekte Shredder en Huishoudelijk afvaldempingen hebben significant hogere PCB-gehalten dan de dieren op de referentiepercelen. Hetafdekken van de demping heeft voor deze dempingcategorieën de ecologische risico’s onvoldoendeweggenomen. De effectiviteit op langere termijn met betrekking tot het al dan niet optreden vanherverontreiniging als gevolg van bioturbatie en capillaire opstijging werd niet onderzoch