Ocena indywidualnych naukowców i zespołów naukowych

Wartości oryginalnej, twórczej pracy naukowej nie da się opisać w kategoriach ścisłych i ilościowych wskaźników. Dlatego wszelkie oceny muszą mieć charakter subiektywny i jakościowy. Nie wyklucza to jednak dążenia do uczynienia ocen bardziej obiektywnymi i wiarygodnymi. Służą do tego celu dwa podstawowe narzędzia: opinie specjalistów (peer reviews) oraz analiza wskaźników ilościowych charakteryzujących osiągnięcia i reputację ocenianego naukowca (zespołu). Wskaźnikami osiągnięć są m.in. liczba publikacji (różnego rodzaju), wykłady i seminaria, liczba wypromowanych doktorów. Reputację charakteryzują cytowania w literaturze naukowej, nagrody naukowe, uczestnictwo we władzach towarzystw naukowych, komitetach itp. Wszystkie wskaźniki składające się na obraz dorobku i reputacji powinny być uwzględniane w procesie oceniania, lecz nie przesądzają automatycznie wyniku oceny. Autor rozważa wymagania, jakie należy stawiać uczestnikom procesu oceniania i podejmowania decyzji, a także ich wzajemnym stosunkom. Ocenianie przypomina bowiem niesporny proces sądowy, w którym role sędziów, świadków i podsądnych muszą być dobrze określone oraz rozdzielone