Kreatywność nauczyciela akademickiego (na podstawie idei innowacyjności Romana Schulza)

Socjologiczna koncepcja twórczości Romana Schulza obrazuje twórczość z perspektywy społecznej aktywności człowieka, odbywającej się w konkretnych, determinujących twórczość społeczno-historycznych warunkach, pozostającej w interakcjach: twórcy z innymi twórcami, dzieła z innymi wytworami twórczymi. Autor wyróżnia cztery kategorie zachowań człowieka, w obrębie których dokonuje się twórczość: autonomiczna działalność kulturotwórcza, nowoczesna praca ludzka, innowacyjne zachowania społeczne, autokreacja. Dziedziny działalności twórczej człowieka stanowią kanwę socjologicznego modelu twórczości, osnową są wymiary twórczości. Autor przyjmuje powszechnie uznane wymiary twórczości, tj. podmiot twórczy, produkt twórczy, proces twórczy, warunki twórczości. Nałożenie tych dwóch elementów: dziedzin i wymiarów twórczości pozwala unaocznić wielość i różnorodność aktywności innowacyjnych człowieka. Model twórczości Romana Schulza został zanalizowany w kontekście pracy dydaktycznej nauczyciela akademickiego, wskazano braki, niedociągnięcia i potrzeby wsparcia