Kategoria porównania w krytyce literackiej

Celem artykułu jest próba odpowiedzi na kilka pytań związanych z zastosowaniem porównania w tej szczególnej dziedzinie literaturoznawstwa, jaką stanowi krytyka literacka. Jak przedstawia się w niej funkcjonalność procedur porównawczych (w rozumieniu komparatystycznym), jak chętnie i w jakim celu krytycy się nimi posługują? Jakim modyfikacjom ulegają mechanizmy komparatystyczne wykorzystane dla potrzeb wartościowania i sytuowania nowych zjawisk w synchronicznej i diachronicznej perspektywie universum literackiego? Ze względu na rozległość i złożoność problematyki artykuł ma charakter raczej rekonesansowy niż diagnostyczny, z odwołaniem do symptomatycznych przykładów zaczerpniętych z polskiej praktyki krytycznej, odnoszących się do twórczości Olgi Tokarczuk.