The importance of Tc-99m DMSA scintigraphy in recurrent urinary infections

İdrar yolu enfeksiyonu ile birlikte bulunabilen vezikoüreteral reflü ve renal skarın araştırılması ileride gelişebilecek hipertansiyon ve böbrek yetmezliğinin önlenmesi bakımından önemlidir. Akut pyelonefritin tanısı ve lokalize edilmesindeki yüksek duyarlılığı ve özgüllüğü nedeniyle DMSA sintigrafisi pyelonefrit kuşkusu olan hastalarda tanı ve takip stratejisinin belirlenmesinde büyük önem taşımaktadır. Bu retrospektif çalışmada klinik ve laboratuvar bulgulara dayanılarak idrar yolu enfeksiyonu tanısı konulan 110 hastaya Tc-99m DMSA kortikal sintigrafisi ve MSUG verileri değerlendirilmiştir. Çalışmada tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonu sonucu oluşan renal skarları DMSA sintigrafisi ile göstermek, bu renal skarları vezikoüreteral reflü sonuçları ile karşılaştırmak ve renal skarların vezikoüreteral reflü varlığı ve derecesi, hasta yaşları ve cinsiyetleri ile ilişkisini değerlendirmek amaçlanmıştır. Tanımlayıcı istatistiklerde yüzde, ortalama, ± standart sapma, gruplar arası karşılaştırmalarda ki-kare analizi ve Fisher’ın kesin testi kullanılmıştır. P<0.05 değeri anlamlı olarak kabul edilmiştir. VUR saptanan 49 hastanın 37’sinde (%66) skar dokusu geliştiği gösterilmiştir. VUR’sü olmayan 61 hastanın %22’sinde skar dokusu saptanmıştır. Elde edilen veriler istatiksel olarak karşılaştırıldığında VUR varlığında böbreklerde skar gelişme olasılığının yüksek olduğu görülmüştür (p<0,001). Çalışmamızda DMSA’da skar dokusu saptanan 37 böbrekten 31’inde (%84) reflünün derecesi III-V, 6’sında (%16) ise I-II’dir. Akut pyelonefrit ve renal skar oluşma riski VUR’un şiddeti ile koreledir. VUR’un derecesi ile skar varlığının sıklığı istatiksel olarak anlamlı saptanmıştır (p<0,002). Erkek çocuklarda reflü varlığı kız çocukları ile karşılaştırıldığında istatiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p