Analiza gramatičkih pogrešaka u pisanom izražavanju hrvatskih učenika španjolskog kao stranog jezika

U ovom radu najprije se prikazuje i obrađuje koncept pogrešaka prema teorijskoj podlozi analize pogrešaka. Osim analize pogrešaka, u teorijskom dijelu se predstavlja kontrastivna analiza, međujezik, a spominju se i mogućnosti ispravljanja pogrešaka. Posebna pozornost se posvećuje gramatičkim pogreškama. U istraživačkom dijelu prikazuju se rezultati istraživanja kojemu je cilj bio prikupiti podatke o najčešćim gramatičkim pogreškama hrvatskih učenika španjolskog kao stranog jezika kao i utvrditi ima li razlike u vrsti i učestalosti pogrešaka s obzirom na okruženje u kojem se učenje odvija (škola stranih jezika ili srednja škola). Istraživanje se temeljilo na pisanim radovima, odnosno sastavcima, na unaprijed zadanu temu prilagođenu stupnju znanja jezika učenika. Učenici su bili u dobi od 15 do 40 godina i njihova razina znanja španjolskog jezika, prema ZEROJ-u, je bila na razinama A1.1 i A1.2. Osim pisanih radova učenika, provedena je i anketa o stavovima učenika prema pogreškama i njihovom ispravljanju. Na temelju dobivenih rezultata može se zaključiti da hrvatski učenici španjolskog kao stranog jezika imaju najviše poteškoća u područjima španjolskog jezika koja se bitno razlikuju od njihovog materinjeg jezika ili ih isti ne poznaje. Također se može zaključiti da nema razlika s obzirom na kontekst učenja, te da učenici imaju pozitivne stavove prema pogreškama i smatraju ih sastavnim dijelom procesa učenja stranog jezika.En esta tesina en primer lugar se presenta y desarrolla la noción de “error” según el marco teórico del análisis de errores, junto con el cual, esta primera parte teórica describe el análisis contrastivo, la interlengua y se mencionan también las posibles maneras de corregir los errores, prestando especial atención a los gramaticales. En la segunda parte se presentan los resultados de la investigación, cuyo fin fue recoger los datos sobre los errores más frecuentes de los alumnos croatas de ELE y averiguar si existen diferencias entre el número y el tipo de los errores según el ámbito donde los alumnos aprenden la lengua (sea en una escuela de lenguas o en una escuela secundaria). La investigación se basó en la expresión escrita, es decir en redacciones con un tema previamente definido, ajustado al nivel del conocimiento lingüístico de los alumnos. Los alumnos tenían entre 15 y 40 años y su nivel del conocimiento de la lengua española, según el MCER, se encontraba entre A1.1 y A1.2. Junto con las redacciones, los alumnos hicieron una encuesta sobre su postura ante los errores y la corrección de los mismos. Observando los datos recogidos, se puede concluir que los alumnos croatas de ELE tienen más dificultades en las áreas lingüísticas del español que se diferencian mucho de su lengua materna o son inexistentes en su lengua materna. Podemos concluir también que no existe ninguna diferencia entre los resultados según el ámbito del aprendizaje de la lengua, que los alumnos tienen posturas positivas ante los errores y que los consideran parte esencial del proceso de aprendizaje de una lengua extranjera