Przymusowe ubezpieczenia budowli kościelnych w międzywojennej Polsce

W pierwszych latach istnienia niepodległego państwa polskiego utrzymano, a następnie rozszerzono na nowe tereny, obowiązek ubezpieczania nieruchomości kościelnych od ognia. Ta kategoria budynków została w toku prac nad nowym systemem wyodrębniona. Stworzono dla niej nową taryfę i pobierano niższą składkę z tytułu podpisanych umów. Te preferencyjne warunki naliczania składek wynikały z największej odporności budowli kościelnych na ryzyko pożaru. Materiał, z którego budowano nieruchomości kościelne, ich umiejscowienie oraz odporność na pozostałe czynniki zwiększające niebezpieczeństwo wybuchu pożaru sprawiały, iż budynki kościelne ulegały zniszczeniu bardzo rzadko. Dzięki dobrym wynikom finansowym w tym dziale branża ubezpieczeń mogła oferować lepsze warunki klientom mniej zamożnym, co przyczyniło się do poprawy sytuacji osób najbiedniejszych