Flora of Orhaneli, Büyükorhan and Harmancik districts in Bursa province

Bu çalışma, Bursa ilinin güneyinde yer alan, Orhaneli, Büyükorhan ve Harmancık florasını kapsamaktadır. Çalışma alanından 10.05.2011-25.09.2017 tarihleri arasında 259 farklı istasyondan toplanan yaklaşık 4200 bitki örneğinin teşhisi sonucunda 88 familya, 405 cins ve 910 takson (625 tür, 203 alt tür, 80 varyete, 2 hibrit) tespit edilmiştir. Bu taksonlardan 14‟ü Pteridophyta bölümüne, 896‟i Spermatophyta bölümüne aittir. 896 taksondan 8‟i Pinophytina, 888‟si Magnoliophytina alt bölümündedir. 888 taksondan 748‟si Magnoliopsida, 140‟ı Liliopsida sınıfındadır. Alanda tespit edilen taksonlardan Carthamus tinctorius L., Avena sativa L. ve Hordeum vulgare L. kültür bitkisidir. Taksonların fitocoğrafik bölgelere göre dağılımları ve oranları Akdeniz elementi 183 (% 20,1), Avrupa-Sibirya elementi 95 (% 10,44), İran-Turan elementi 43 (% 4,73) ve çok bölgeli yada bölgesi bilinmeyenler 590 (% 64,84) şeklinde bulunmuştur. Endemik takson sayısı 81 olup endemizm oranı % 8,9‟dir. En fazla takson içeren familyalar ve takson sayıları Asteraceae (116), Fabaceae (85), Poaceae (61), Lamiaceae (58), Caryophyllaceae (50) ve Brassicaceae (48)‟dir. En fazla takson içeren cinsler ve takson sayıları bu şekildedir; Trifolium (25), Verbascum (15), Veronica, Galium (14), Alyssum, Centaurea (13), Vicia, Hypericum (12) ve Euphorbia (10). Bu çalışma sırasında bilim dünyası için yeni bir Lathyrus L. türü tanımlanarak yayına gönderilmiştir.This study consists of the Flora of the Orhaneli, Büyükorhan and Harmancık districts that are located in the south of Bursa province. During the study, 4200 plant specimens have been collected from 259 different stations in the research area between 10.05.2011 and 25.09.2017. At the end of study, 910 taxa (625 species, 203 subspecies, 80 varieties and 2 hybrids) belonging to 405 genera and 88 families have been determined. The distribution of total taxa according to division, subdivision and classic is as follows: 14 taxa in Pteridophyta division, 896 taxa in Spermatophyta division, 8 taxa in Pinophytina subdivision, 888 taxa in Magnoliophyta subdivision, 748 taxa in Magnoliopsida and 140 taxa in Liliopsida classis. The distribution of the taxa according to the phytogeographical regions and their rates are as follows; Mediterranean elements 183 (20,1%), Euro-Siberian elements 95 (10,44%), Irano-Turanian elements 43 (4,73%) and multiregional or unknown originated 590 (64,84 %). The number of endemic taxa is 81 and the rate of endemism is 8,9 %. The largest families are respectively, Asteraceae (116), Fabaceae (85), Poaceae (61), Lamiaceae (58), Caryophyllaceae (50), and Brassicaceae (48). The genera containing highest number of taxa are Trifolium (25 taxa), Verbascum (15 taxa), Veronica, Galium (14 taxa), Alyssum, Centaurea (13 taxa), Vicia, Hypericum (12 taxa) and Euphorbia (10 taxa ). During the study, a new species of the genus Lathyrus L. has been described and prepared in order to be introduced the world science