Filozofia zrównoważonego rozwoju a realizacja jej postulatów w praktyce

Pogłębiający się globalny kryzys ekologiczny prowokuje do postawienia pytania o praktyczną skuteczność postulatów formułowanych na gruncie filozofii zrównoważonego rozwoju. Podejmując próbę odpowiedzi na to pytanie, wyszedłem z założenia, że filozofia zrównoważonego rozwoju jest filozofią polityczną, która w sferze życia społeczno-gospodarczego funkcjonuje jako modna/obowiązująca ideologia, aprobowana i postulowana przez dominujące dziś w świecie siły polityczne i wielki biznes. Konfrontując, w skali zglobalizowanej ludzkości, głoszone hasła i deklaracje z praktyką polityczną i funkcjonowaniem światowej gospodarki, doszedłem do wniosku, że dotychczasowe działania zmierzające do realizacji idei zrównoważonego rozwoju w niewielkim tylko stopniu przyczyniły się do zmniejszenia zagrożeń globalną katastrofą ekologiczną. De facto stanowią one swoistą „zasłonę dymną” dla biznesu i polityków, którzy w realnych działaniach kontynuują dotychczasowy, nakierowany na ciągły wzrost konsumpcji i PKB kierunek rozwoju cywilizacyjnego. Ukazuje to, że filozofia zrównoważonego rozwoju jest już praktycznie nieskuteczna, nie jest dziś w stanie teoretycznie sprostać wyzwaniom, przed jakimi staje ludzkość w XXI w