Rozwój zrównoważony, postwzrost, dobre życie (Buen Vivir). Głosy z Ameryki Łacińskiej i Hiszpanii

Pierwsza część tekstu dotyczy z jednej strony krytycznych ujęć „rozwoju”, z drugiej zaś niespójności i sprzeczności w oficjalnych, instytucjonalnych konceptualizacjach rozwoju zrównoważonego, na które wskazują liczni przedstawiciele nurtów krytycznych. Druga część poświęcona jest próbom wpisywania „zrównoważenia/trwałości” (sustainability) w dyskurs krytyczny. Zasadniczą tezą jest wskazanie różnic między wizją „miękkiego zrównoważenia” mieszczącą się w oficjalnym nurcie i wizjami zrównoważenia „twardego” i „bardzo twardego” wpisanymi w nurty krytyczne, w tym radykalne ujęcia biocentryczne i dekolonialne. Tezę towarzyszącą stanowi stwierdzenie o znaczeniu kontekstów, w jakich powstają i funkcjonują wymienione powyżej dyskursy krytyczne ze wskazaniem na latynoamerykańskie przykłady inicjatyw transformacyjnych