Eye Movement Desensitization and Reprocessing (EMDR) behandeling bij getraumatiseerde vluchtelingen- en asielzoekerskinderen: een longitudinaal onderzoek

Achtergrond. Ruim honderdduizend vluchtelingen hebben de laatste jaren in Nederland bescherming gezocht. Nog eens ruim tienduizend wachten op een beslissing over hun asielverzoek. Ruim de helft van de vluchtelingen is jonger dan achttien jaar (VluchtelingenWerk Nederland, 2019). Een grote groep van deze vluchtelingen kampt met psychische klachten, met name klachten op het gebied van posttraumatische stressstoornis (PTSS), maar ook angst en depressieve klachten komen veel voor. Cijfers over prevalentie bij kinderen zijn schaars. Evidentie voor het effect van Eye Movement Desensitization and Reprocessing (EMDR) bij asielzoekers- en vluchtelingenkinderen met PTSS is zeer schaars. ​Doel. Onderzoeken of EMDR een bruikbare en effectieve behandelingsmethode is bij getraumatiseerde asielzoekers- en vluchtelingenkinderen. Methode. Een longitudinaal onderzoek zonder controlegroep. Twaalf asielzoekers- of vluchtelingenkinderen tussen zes en achttien jaar met de classificatie PTSS volgens de DSM-5 krijgen volgens protocol EMDR aangeboden. Bij voor-, na- en follow-upmeting zijn de ernst van de traumaklachten en de kwaliteit van leven in kaart gebracht. Resultaten. Asielzoekers- en vluchtelingenkinderen laten een flinke afname van traumaklachten zien na EMDR-behandeling. Ook de kwaliteit van leven verbetert. De afname van de klachten blijft stabiel en de kwaliteit van leven neemt verder toe na drie maanden follow-up. Conclusie. De meeste asielzoekers en vluchtelingen kampen met verschillende typen problemen. De meest voorkomende psychische klachten zijn depressie, angst en PTSS. Voor getraumatiseerde asielzoekers- en vluchtelingenkinderen lijkt EMDR een potentieel effectieve behandeling. De terughoudendheid die nu bij behandelaren wordt gezien, lijkt onterecht. Gecontroleerd onderzoek is nodig om het werkelijke effect van EMDR bij deze doelgroep verder vast te stellen