Grenzen en biologisch burgerschap: internationaal toerisme en migratie in tijden van Covid-19

Het nieuwe en ernstige karakter van het virus en het gemak waarmee Covid-19 wordt overgedragen, hebben geleid tot verreikende en ongekende internationale reisbeperkingen. Dit essay richt zich op de manieren waarop nationale regeringen tijdens het begin van de Covid-19 crisis de internationale mobiliteit, waarvan ze de afgelopen decennia steeds afhankelijker zijn geworden, in goede banen probeerde te leiden. Het artikel gebruikt het concept van ‘biologisch burgerschap’ als een lens om te onderzoeken hoe de Covid-19-pandemie een nieuw perspectief biedt op eeuwenoude politieke dilemma's van het in toom houden van de verspreiding van besmetting. Door die lens kan de opkomst van nieuwe ruimtelijke vertrouwensrelaties in de vorm van ‘bubbles’, luchtbruggen en verbindingscorridors worden gezien. Hier pleit ik voor de waarde van het steeds zichtbaarder maken van de manieren waarop onze biologische identiteit zich verhouden tot onze politieke identiteit in een steeds meer geglobaliseerde wereld