Briefrapport: Bovenkarspel Hoofdstraat 217a, Stede Broec

De oudste sporen bestonden uit rechthoekige kuilen van diverse afmetingen (S6, S7 en S8). De grootste had een afmeting van 2 bij 3 m. De kuilen lagen met de lange zijde parallel aan het lint. Vermoedelijk gaat het om daliegaten die werden gegraven ten behoeve van grondverbetering. Een van deze kuilen had een diepte van een meter en was opgevuld met diverse lagen veen vermengd met riet. Of deze vermengde lagen in verband kunnen worden gebracht met grondverbeteringsactiviteiten is niet duidelijk. Het kan ook zijn dat meerdere keren overtollig veen en ander materiaal in de kuil werd gegooid als demping. Door de inklinking van de organische vulling was de kuil in de Middeleeuwen vermoedelijk lang als depressie zichtbaar. Uit dezelfde periode als de daliegaten werd een vierkante- of rechthoekige omgreppeling blootgelegd. De sporen zijn vermoedelijk contemporain vanwege een gelijke oriëntatie en omdat de sporen elkaar niet oversnijden. Het lijkt erop als de greppel een zone met daliegaten omsluit. In de noordwest-hoek van deze greppel werd een varkensschedel samen met een houten pen of haring gevonden. Waarschijnlijk werd dit object gebruikt om een touw in de grond vast te zetten. Dergelijke objecten zijn wel bekend uit Romeinse forten langs de Limes en uit inheems-Romeinse contexten in het Oer-IJ gebied. Tot op heden werden ze nog niet gevonden in onze regio in een middeleeuwse context. Hoe oud de daliegaten en greppel zijn, is niet helemaal duidelijk. Helaas ontbrak goed dateerbaar materiaal. Vermoedelijk gaat het om sporen die samenhangen met de ontginning van het gebied in de 12de eeuw