Plangebied Wethouder Giermanstraat te Brummen, gemeente Brummen: Archeologisch vooronderzoek: een bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek (verkennend booronderzoek)

In opdracht van Projectburo B.V. heeft RAAP in september en oktober 2019 een archeologisch vooronderzoek in de vorm van een bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek (verkennend booronderzoek) uitgevoerd voor het plangebied Wethouder Giermanstraat te Brummen in de gemeente Brummen. Het onderzoek vond plaats in het kader van een nieuw bestemmingsplan. De huidige bebouwing wordt gesloopt waarna nieuwbouw plaatsvindt. Op basis van de tijdens het bureauonderzoek verzamelde gegevens is een gespecificeerde archeologische verwachting opgesteld. Op basis van het AHN kan gesteld worden dat het plangebied zich op een overgangszone van hoog (westelijk deel) naar laag (oostelijk deel) bevindt. Zodoende kunnen er vindplaatsen van jager-verzamelaars worden verwacht. Het betreft resten van jachtkampementen daterend vanaf het laat -paleolithicum. Eerder onderzoek aan de Zutphenseweg wees uit dat er rondom de historische kern een grotendeels intact plaggendek is aangetroffen, met hierin een laat-prehistorisch akkerareaal (in aanleg) met nederzettingsresten uit de pre-dorpsfase van Brummen. Hierdoor worden archeologische resten vanaf de tijd van de eerste landbouwers (late prehistorie) verwacht. Op basis van het historisch kaartmateriaal blijkt dat er tussen 1832 en omstreeks 1950 geen bewoning in het plangebied heeft plaatsgevonden. Zodoende worden in het plangebied archeologische resten van bewoning en landbouw verwacht uit de periode vanaf het neolithicum tot en met de middeleeuwen. Het verkennend veldonderzoek had tot doel het verkrijgen van inzicht in de bodemgesteldheid, de mate van bodemverstoring en de diepteligging van het verwachte archeologische niveau in het plangebied. Daarmee wordt de gespecificeerde archeologische verwachting getoetst en waar nodig aangepast en kunnen uitspraken worden gedaan over de gaafheid van archeologisch relevante niveaus. Daartoe zijn 7 boringen (boordichtheid van 6 boringen per hectare) zo optimaal mogelijk verspreid geplaatst . Met uitzondering van boring 2 bleek de ondergrond in de boringen intact. Hoewel sprake is van een lastig te interpreteren bodemprofiel is het geheel geïnterpreteerd als een pakket pleistocene afzettingen dat wordt afgedekt met een kleilaag uit het laat pleistoceen (Laag van Wijchen). Deze kleilaag vormt een archeologisch niveau voor archeologische resten uit het laat -paleolithicum en mogelijk mesolithicum. Dit geheel wordt afgedekt met een zandlaag dat wordt geïnterpreteerd als fluvio-eolische afzettingen. De top van dit pakket kan worden gezien als het potentiële sporenniveau en vondstniveau, doorlopend in de hierboven aanwezige afzettingen. Aangezien de ouderdom van de fluvio-eolische afzettingen niet bekend is, is moeilijk aan te geven wat de ouderdom van eventuele vindplaatsen in dit pakket kan zijn. Vooralsnog wordt uitgegaan van een mogelijke ouderdom van bronstijd tot en met nieuwe tijd. Lokale verstoringen worden verwacht ter plaatse van de aanwezige kelders en poerenfundering van de woningen evenals smalle stroken in de tuinen waar kabels/leidingen liggen. Ook zijn er enkele archeologische indicatoren in de boringen aangetroffen die kunnen duiden op de aanwezigheid van een vindplaats. Op basis van onderhavig bureau- en veldonderzoek kan derhalve de middelmatige tot hoge verwachting voor het westelijk deel van het plangebied worden gehandhaafd. Gezien de bodemopbouw van het oostelijk deel van het plangebied overeenkomt met die van het westelijk deel van het plangebied, kan de lage verwachting van het oostelijk deel van het plangebied worden bijgesteld naar middelmatig tot hoog. Op basis van de resultaten van het onderzoek blijkt dat in het plangebied (mogelijk) archeologische resten bedreigd worden door de voorgenomen bodemingrepen